Friday, March 28, 2014

Ika-sampu



Muli nating pagniningasin ang gabing ito.
Muli nating sasamantalahin ang pagkakataong tayo'y magkasama.
Ubusin natin ang oras na tanging mga mata lang natin ang siyang nag-uusap, hahayaang ang ating mga labi ang gagawa ng paraang sila'y magkalapit at 'di pipigilan ang ating mga katawan ay magkasupong sa buong magdamag.

Pag-ibig ang lenggwaheng ating naiintindihan at ito rin ang dahilan upang tayo'y hindi nagkaunawaan.
Pag-ibig ang nagtagpo sa ating dalawa at ito rin ang siyang nagpahiwalay sa ating kapalaran.
Pag-ibig ang nagbigay kahulugan sa ating buhay datapwat ito ngayon ang naglalagay sa atin sa posibleng kapahamakan.

Mahal kita. Mahal mo ako.
Minahal kita. Minahal mo ako.
Ngunit sadyang may mga bagay na hindi natin kayang panghawakan.
Ginawa mo nang lahat ngunit hindi pa rin sumapat.
Pinilit mong unawain ngunit lalo lang gumulo ang sitwasyon.
Nagpakumbaba ngunit hindi pa rin nagtagumpay.

Hindi ito mali noon subalit ngayon, ito'y isang malaking kasalanan.
Gaya ng isang lulong at sugapa sa droga, hindi nagpapapigil sa paggawa ng kamalian.
Hinihiram natin ang gabing hindi naman sa atin. Ninanakaw natin ang sandaling nararapat na para sa iba.
Tila lahat ay ating kalaban, tila lahat sa atin ay 'di sumasang-ayon.
Balakid ang oras,  hadlang ang mga tao, katunggali ang mundo, tutol sa'tin ang tadhana.
Higit pa sa sugal ang ating ginagawa dahil buhay at dangal ang atin ngayong ipinauubaya. Ngunit hindi natin ito alintana dahil mas nangingibabaw ang ating pagnanais na tigibin ang uhaw nating pagmamahal. Wala tayong pakialam dahil mas ninanais nating umumit ng kaligayahang panandali sa daigdig nating balot ng kalungkutan at pagsisisi.

Minsan tayo mismo ay hindi na sumasang-ayon, minsan tayo mismo ay nagtatanong, ngunit madalas pinababayaan lang nating tayo'y magpatianod sa agos ng kapangahasang ito.
Masarap nga siguro ang bawal dahil sa tuwing ating ito'y nilalasap hindi tayo nag-aalala sa panganib na sa atin'y haharap. Ngayon, nauunawaan na natin kung bakit marami ang nalulubog sa kasalanan, kung bakit marami ang hindi makatanggi sa pagkakamali at kung bakit hindi sila nararapat na husgahan.

Batid ko noon, ako'y nakatakda para sa iyo at ikaw ay itinakdang makasama ko.
At katulad ng pangako ng kapayapaan, isa lamang itong kasinungalingan.
Marami ang nangyaring hindi natin ginusto ngunit ginawa pa rin natin.
Maraming sandali ang ating sinayang ngunit hindi natin ito pinanghinayangan.
Maraming pagkakataon ang nagbukas ngunit hindi man lang tayo nagparaya.
Kaya tumungo ang lahat sa ganito.

Gago ako nang mga sandaling hinayaan kitang umiyak.
Bobo ako nang mga sandaling pinabayaan kitang lumisan.
Tanga ako nang mga sandaling hinayaan kitang masaktan.
Naging manhid ako sa lahat ng iyong pakiusap at paghihirap.
Ngunit pagkatapos nang lahat ng ito...nandito ka.
Pinagsasaluhan natin ang isang bawal na kailanman'y hindi naman nararapat, kailanman'y tila walang katumbas na kapatawaran.

Lipas na ang aking 'patawad' dahil sinasang-ayunan mo ang isang kamalian.
Lampas pa ito sa pag-ibig dahil umabot na ito sa pagiging makasarili.
Lunas sa pagsisisi ang sapantaha natin sa ganitong uri ng kapangahasan.

Ngunit,
Alam pa ba natin ang mali?
Batid pa ba natin ang tama?
Tila pareho na lang ito sa paningin ng tulad nating patuloy na binubulag ng bawal na pagmamahal. Wala na itong pagkakaiba sa tulad nating patuloy na minamanhid ng labis na pag-iibigan.

Habang pinagniningas natin ang ating gabi.
Habang sinasamantala natin ang pagkakataong tayo'y magkasama.
Habang inuubos natin ang mga oras na mga mata natin'y nag-uusap.
Habang abala ang ating mga labing 'di tumitigil na maglapit.
Habang 'di nagsasawa ang ating mga katawang magkasupong sa kabuuan ng magdamag.

May mga buhay na winawasak dahil sa ninanakaw na sandali.
May mga pusong umiiyak dahil sa pag-ibig na pinagtataksilan.
Paulit-ulit.
Walang pagkasawa.
Walang pagsisisi.

Paulit-ulit.
Walang pagtigil.
Walang paglubay sa pagsuway sa sagradong ika-sampung utos. 

Monday, March 24, 2014

Angas



Tanghaling tapat.
May kaluwagan ang kalsada.
Rumaragasa ang isang 2002 Honda Civic sa kahabaan ng Abad Santos Avenue sa Maynila. Sa takbo nitong aabot sa 80-90kph mabilis na ito kung titingnan dahil sa kitid ng kalsada.
Matikas ang sasakyan. Kulay itim ito na may tribal design decal stickers. Naka-19 inches chrome plated na mags, may agaw-pansing spoiler at maingay na muffler. Nakakapagdagdag angas sa sasakyan ang kintab ng repleksyon nito sa tuwing masisinagan ng araw.


Hindi maikakaila na mahusay ang driver ng Honda Civic na 'yon dahil halos gahibla lang ng balahibo ng manok kung i-cut nito ang mga sasakyang kanyang nais na singitan. Kahit na minumura na ang driver nito ng iba pang motorista dahil sa pagiging arogante at kaskasero nito wala itong pakialam, wala itong naririnig dahil sa lakas ng volume ng radyo nito na yumayanig sa paligid.


Sa di kalayuan ay nakatanaw lang ang binatang si Yñigo Soriano, anak ng muti-milyonaryong business tycoon na exclusive dealer ng mga luxury cars sa Kalakhang Maynila. Sakay siya ng bagong-bagong 2014 BMW X5 na wala pang plaka.


"Let me drive. I will go after him" relax lang si Yñigo sa pagbanggit nito sa kanyang driver/bodyguard. Patungkol ito sa maangas na Honda Civic na kina-cut ang lahat ng nadadaanang sasakyan.

"Sir?!..." alanganin ang driver na si Ambo kung susundin niya ang utos ng amo.

"Sabi ko habulin ko 'yun, hayaan mong akong magmaneho" ulit ni Yñigo.

Walang nagawa si Ambo kundi ang sumunod, itinabi niya ito. 
Agad na inapakan ni Yñigo ang accelerator ng BMW nang makaupo siya sa driver's seat, sa isang iglap lang umakyat na sa 100kph ang bilis nito. Sa may bandang Hermosa St. na inabutan nina Yñigo ang Honda Civic.

Ilang metro na lang ang layo nito sa kanila nang akmang babanggain ni Yñigo ang hulihang bahagi ng Honda Civic.

"Sir, bago lang po itong sasakyan natin..." may pagtutol sa boses ni Ambo na nahulaan ang gagawin ng amo.

"Yes, I know" tugon ni Yñigo sa driver na walang bahid ng pagkabahala.


"BLAG!" Malakas na kalabog ang narinig sa kasagsagan ng init ng araw. Tunog ito ng pagkakabangga ng brand new BMW sa maangas na 2002 Honda Civic. Nagulantang ang lahat ng kasabayang sasakyan ng dalawa. Sa mga eksperto sa pagmamaneho mahahalatang sinadya ang pagkakabangga ng BMW sa Honda.


Agad na bumaba ang driver ng maangas na itim na Honda Civic.
Kabataan ito na higit lang marahil sa beinte ang edad. May katangkaran sa taas nitong 5'11, skinhead ang buhok at may nakaburdang makulay na mga tatoo sa magkabilang braso. Naka-Oakley shades, checkered na polo shirt, nakaskinny jeans at medyo manipis ang pangangatawan. Kung gaano kaangas ang kotse nito, ganoon din kaangas ang hilatsa ng driver nito.


Kinompronta ng driver ng Honda Civic ang BMW.

Malakas na kinatok ang hood.

Limang beses na sunod-sunod.


Hindi nagpasindak ang mga sakay ng BMW.
Sadyang naunang bumaba ng sasakyan si Yñigo. Sinenyasan ang driver na si Ambo na maghintay sandali. Ilang segundo pa'y bumaba na rin ito. Hindi mahahalata sa suot ni Yñigo na isa itong multi-milyonaryo. Naka T-shirt na puti lang ito, khaki shorts, topsider na sapatos at Ray-Ban na shades. Ngunit mapapansin na kakaiba ang kilos nito kung ikukumpara sa driver ng Honda. Kalmado lang si Yñigo samantalang ang driver nang nabunggo niyang oto ay halos pumutok na ang mga litid sa leeg sa galit.


"There's some people just richer than others." ang tanging sinabi ni Yñigo sa putak ng putak na driver ng Honda Civic.


"Contact the police and other authorities. I will pay whatever damages I caused." iniabot ni Yñigo ang kanyang tarheta sa kausap.


"Talk to my lawyer or you can call me on this number." pahuling salitang binitiwan ni Yñigo habang tinawag niya ang kanyang driver/bodyguard. 

"Kindly assist him, you know what to do. Magkita na lang tayo later sa office." bilin ni Yñigo kay Ambo na napakamot na lang sa ulo bago ito sumakay patungong Monumento. Sa pampasaherong jeep.


Naiwang nakatanga ang driver ng Honda Civic.

Nakatingin ito sa iniabot na caling card ng kausap:


YÑIGO G. SORIANO
President, Prestige Cars Makati
Vice-President, International Container Terminal Services Inc.
Chairman, Landscape Realty Development Corp. 
Director, Purefoods-Hormel Co., Ltd.

Monday, March 17, 2014

Palindrome: Pagbabago



Palindrome
  1. is a word, phrase, number, or other sequence of symbols or elements, whose meaning may be interpreted the same way in either forward or reverse direction. It is a poetic form in which sometimes it disregards punctuation, capitalisation and diacritics.
  2. a word, phrase, or sequence that has the same or has a different meaning when reads backward or forward
Composing literature in palindromes is an example of constrained writing.
The word "palindrome" was coined from the Greek rootspalin  ("again") and dromos; "way, direction" by the English writer Ben Jonson in the 17th century. The Greek phrase to describe the phenomenon is karkinikê epigrafê ("crab inscription"), or simply karkinoi ("crabs"), alluding to the movement of crabs, such as an inscription that may be read backwards.

* * *
PESSIMIST'S VIEW:

Tayo ay magiging bahagi ng pagbabago
Hindi iyan totoo
Lahat tayo ay sobrang makasalanan na!
'Wag paniwalaan ang nagsasabing
May nalalabi pang kapag-asahan sa sangkatauhan
Marami ang hindi kumbinsido na
Kailanman hindi nabibili ng pera ang pagmamahal
Ngunit kasabihan ito para sa mga gipit o makikitid ang isip
Pera ang nagpapaikot sa mundo
Kasinungalingang masasabi na
Buhay higit sa lahat, buhay higit sa kung ano pa man
Wala nang iba pang mas mahalaga
Ang bayan, kaibigan, pamilya at pagpapahalaga sa kapwa
Hindi ito ang tunay na dahilan kung bakit tayo isinilang
Dapat malaman at matutunan natin na
Mas matimbang talaga ang pera kaysa anong bagay
Marami rin ang nagsasabing
Mula noon hanggang ngayon
Ang tao ay mapagmahal at nagkakaisa
Ngunit taliwas ito sa aking paniniwala
Lahat ay may kakayahang manakit ng kapwa ng walang pag-aalinlangan
Ayon sa ulat at sa nagaganap sa kasalukuyan
Laganap ang kaguluhan at kasakiman sa daigdig
Isang pagpapanggap at isa lamang kasinungalingan na
Makakamit ang tunay na kapayapaan at kaunlaran
Ilang panahon pa mula ngayon ay
Pangkaraniwan na lang ang maging makasarili at tanggap ito ng lipunan
Mahirap intindihin at hindi madaling sabihin na
Marami pa rin ang mapagmahal at mapagkalinga
Lumalapit na ang araw at oras ng paghuhusga
Dahil labis-labis na ang ating kasalanan
Hindi tamang isipin na
Makuntento at maging maligaya.

OPTIMIST'S VIEW:

Makuntento at maging maligaya
Hindi tamang isipin na
Dahil labis-labis na ang ating kasalanan
Lumalapit na ang araw at oras ng paghuhusga
Marami pa rin ang mapagmahal at mapagkalinga
Mahirap intindihin at hindi madaling sabihin na
Pangkaraniwan na lang ang maging makasarili at tanggap ito ng lipunan
Ilang panahon pa mula ngayon ay
Makakamit ang tunay na kapayapaan at kaunlaran
Isang pagpapanggap at isa lamang kasinungalingan na
Laganap ang kaguluhan at kasakiman sa daigdig
Ayon sa ulat at sa nagaganap sa kasalukuyan
Lahat ay may kakayahang manakit ng kapwa ng walang pag-aalinlangan
Ngunit taliwas ito sa aking paniniwala
Ang tao ay mapagmahal at nagkakaisa
Mula noon hanggang ngayon
Marami rin ang nagsasabing
Mas matimbang talaga ang pera kaysa anong bagay
Dapat malaman at matutunan natin na
Hindi ito ang tunay na dahilan kung bakit tayo isinilang
Ang bayan, kaibigan, pamilya at pagpapahalaga sa kapwa
Wala nang iba pang mas mahalaga
Buhay higit sa lahat, buhay higit sa kung ano pa man
Kasinungalingang masasabi na
Pera ang nagpapaikot sa mundo
Ngunit kasabihan ito para sa mga gipit o makikitid ang isip
Kailanman hindi nabibili ng pera ang pagmamahal
Marami ang hindi kumbinsido na
May nalalabi pang kapag-asahan sa sangkatauhan
'Wag paniwalaan ang nagsasabing
Lahat tayo ay sobrang makasalanan na!
Hindi iyan totoo
Tayo ay magiging bahagi ng pagbabago.