Uninvited

December 25, 2011

Philippine Orthopedic Center, Q.C.
4:22 P.M.

When I wake up to welcome this holy morn
To observe the day when Lord Jesus was born
I know this day would be better than good
Waited so long for this day to come
Like a sun in the dawn
And the moon as she shines

Twenty-fifth of December
The destiny played with me
'Though the anger wasn't around
The glee of the day slowly burnt down
Feels like a puppet, slave by his master

It ain't the end of the world
But it's almost the end of the day
I invited patience to let in
To ease the negative that is staring

To calm the pessimism that is now smirking
The uninvited is here to collide
And temper mustn't subside

Damn the crazy thoughts on crazy mind
While thanking God on His Natal Day

While wishing this day wasn't Christmas

Ghost of yesterday

Disturbed.
Feels like I’ve been used
Deranged.
Alone, lost and confused

Feared.
Paranoid as it can be
Obsessed.
Once heard her sorry

Haunted.
By the ghost of yesterday
Slaved.
By every word she says

The word that has been abused
Is the word I always long to hear,
Numbed with the excuses
Blinded by the unknown fear.

Materyosong Pinoy

"Hunger for material things is a sign of weakness, a character flaw"
- Carlos Slim, the world's richest man having an estimated assets of US$74 billion.

Carlos Slim, bagamat siya ang pinakamayamang nilalang sa mundo siya naman ang pinakamagandang ehemplo pagdating sa pagdisiplina ng sarili na makontrol ang pagbili ng hindi gaanong importanteng bagay sa kanyang buhay at pamumuhay. Literal man na kaya niyang bilhin lahat ng bagay na materyal mas pinili niyang maging simple; mas simple pa sa kapitbahay o ka-opisina nating show-off. Ang kanyang opisina'y malaki pero hindi magarbo tama nang komportable siyang nagtatrabaho, wala siyang napakaraming bahay sa iba't-ibang mga bansa at ang kanyang tahanan ay may anim na silid lang, walang luho na mga super yacht, hindi maluho ang pamumuhay at ang kanyang wristwatch ay simpleng Swiss Watch lang na malamang ay mas mahal pa ang suot-suot na relo ng ilan nating kababayan. Ang masasabi lang na luho sa kanyang buhay ay ang pagkolekta ng mga artwork. At tinuran niya pa na: ang pagkagutom daw sa mga materyal na bagay ay isang kahinaan, batik sa isang pagkatao. Isang magandang eye-opener ang video na "The High Price of Materialism" sa Youtube tinatalakay dito ang epekto at sanhi ng materyalismo, komersyalismo at konsyumerismo na tila nangingibabaw sa panahong kasalukuyan.

Sa tuwing may blogger o writer na gumagawa ng paksa patungkol sa negatibong ugali, kaugalian o nakagawian ng isang tao o nasyon mas madalas na ang komentaryo at puna ay negatibo, hindi sa paksa kundi sa mismong sumulat nito. Mas tinutuligsa ang sumulat kaysa suriin at pag-aralan ang punto at merito ng pinapaksa. Mahirap at masakit kasi talagang harapin ang katotohanan. At sa pagtalakay ko sa sensitibong paksa na ito marami ang maani kong negatibong komento at ang may akda'y huhusgahan ng walang pakundangan ganun naman talaga hindi lahat ay kaya nating pagbigyan, ika nga.

Sa panahon ng kapaskuhan tradisyon na nating mga Pinoy ang mamili, mamili at mamili. Parang napakayaman ng ilan nating kababayan at tila 'di nauubusan ng pambili ng kung ano-ano. Bakit ba naman hindi eh laganap ang mga Sale at discounts sa mga shopping mall, mga 'di-umano'y zero percent/12 months installment na appliances o gadget, mga buy one take one at 50% off sa mga damit, mga warehouse sale ng branded na produkto o buy now pay later promo ng mga credit card company. Sadyang nakakaengganyo! At totoong marami-raming Pinoy ang naeengganyong bumili ng materyal na bagay na 'to at paalala mahirap daw ang mga Pilipino. Lahat na yata ng commercials sa telebisyon, sa radyo, sa billboards, sa pahayagan at kahit ads sa internet ay ginagayuma kang mamili ng ganoon, ng ganito tuluyan nang naglaho ang paghikayat sa mga tao na mag-ipon, mag-impok at magdeposito sa bangko para sa kinabukasan. Sa halip, ang mga bangkong ito ay ipinipilit at isinisiksik sa isip natin na gumastos at gamitin ang iyong credit cards. Bakit? Mas malaking 'di hamak ang interes na kanilang makukuha sa'yo kaysa nakapondo lang ang iyong pera sa kanilang bangko.

Ang pinoy pa naman ay napakadaling buyoin at mahina pagdating sa pagkontrol ng sarili sa ganitong klase ng temptasyon, sa abroad man o dito sa Pinas. Kung tutuusin, totoo namang nakakapanukso ang mga bagong gadget at teknolohiyang ito at may mga ibang handang itaya ang kani-kanilang mga sweldo para lang mapunan ang pagkagusto sa isang bagay na naibigan. Hindi pa natatanggap ang sweldo'y bawas na agad ang pinagtrabahuhan at marami-rami na ring Pinoy ang masasabi nating materyoso; mga taong nakadepende ang kaligayahan sa mga bagay na materyal. Pero bugso lang ito o takaw-tingin dahil kung sakaling mabili o makamit mo na ang gamit na ito sandali ka lang namang kakalma dahil kagyat na nabusog ang takam ng iyong isipan. Sa sandaling panahon, mananawa ka na rin sa nagustuhang gadget o gamit dahil may bagong labas na modelong gadget na mas maganda, mas high-tech, mas maraming apps, mas mataas ang video resolution, mas mabilis ang internet browsing, mas maraming feature, mas mataas na memory capacity, lahat na. Walang katapusang pag-a-upgrade na talaga namang susukatin ang iyong kontrol sa sarili. Kung sasabayan mo ang agos ng teknolohiya mahihirapan kang languyin ito lalo't kung hindi naman ganoon kadami ang pera mo at tiyak na hindi ka makakaipon. Magkano ba ang bagong iPhone 4 na balak mong ipalit sa hawak mo ngayong iPhone 3G na nakalock-in ng 36 months? Magkano ba ang mababawas sa 'yong buwanang sahod kung mag-a-upgrade ka g Sony Ericsson Xperia? Nakaporma ka nga hawak ang "precious" iPad o Galaxy Tab wala ka namang ipon at wala kang dudukutin sa oras ng kagipitan. Nakakapaglaway nga ang malupit na Led TV pero hindi pa naman ganoon kaluma ang LCD TV mo sa bahay.

Tila naglevel-up na rin ang ma kabagong materyosong Pinoy dahil hindi lang sila basta gadget conscious kundi brand conscious na rin; hindi basta-basta bumibili ng mga gadget o gamit na hindi gaano ng kilala o sikat ang brand. Madalas kong makitang naka-Sale o naka-promo ang celphone brand na Myphone at Cherry mobile sa Robinsons Place pero parang walang pumapansin dito, dinadaan-daanan lang ito ng mall goers at shoppers. Naisip ko tuloy kung ang naka-promo o discounted price na gadget na ito ay ang mga brand ba tulad ng Sony Ericsson, Nokia, Samsung o iPhone ganoon din kaya kalamig ang pagtanggap ng mga mamimili? Siyempre, hindi. Dahil mahina ang karismang hatid ng mga hindi gaanong popular na brand na ito. Ilan lang din ba ang nagkakagusto sa Cherry Superion Tablet o Joypad Tablet kaysa sa kakumpetensya nitong iPad o Samsung Tablets? Kahit na libo-libo ang diperensiya ng halaga mas mabili pa rin ang mamahaling brands na ito. Kunsabagay, mahilig naman talaga ang mga Pinoy sa sikat at popular 'di ba? Kaya nga nakaupo ngayon sa posisyon si Noynoy dahil sa katanyagan ng kanyang mga magulang. Alam nating lahat na mas may kakayahan si Dick Gordon na pamunuan ang Pilipinas pero kulelat siya sa botohan at mas marami pa ring boto ang sikat na si Erap Estrada. Bago ko makalimutan, pangalawang termino na ngayon ang wagas na si Senador Lito Lapid, na batikan at popular na action star ng 'Pinas. Kayo na ang magdagdag sa listahan at baka lumayo ako sa paksa.

Bakit ba nahiligan nating Pinoy ang maging materyoso hindi lang sa panahon ng kapaskuhan kundi sa buong taon? Iyon bang 'pag may pagkakataon ay ia-upgrade ang gamit o kasangkapan kesehodang maging sanhi ito ng sariling kagipitan o pressure sa taong hinihingan, Ang mga gamit/gadget/kasangkapan ay nilikha para maging alipin natin pero kabaligtaran ang nangyayari dahil ang tao ang inaalipin nito; na kailangan mong bunuin at buoin ang labingdalawa o dalawampu't apat na buwan para lubos mo itong mabayaran. Ang pangunahing rason kung bakit napakalalaki ng mall sa Pilipinas ay sa dahilang ang mga Pinoy ay likas na magastos katunayan tatlo sa pinakamalalaking mall sa buong mundo ay nasa Pilipinas, repleksyon ito na ang Pinoy ay mahilig mamili o mag-shopping sa kabila ng pagiging third world country natin. Ano-ano ba ang dahilan bakit ginagawa na nating bisyo ang pamamakyaw ng mga gadget/kagamitang ito? Heto ang aking obserbasyon; mga negatibong kadahilanan:

1. "kawawa naman ako" mentality ~ Isang negatibong likhang isip ng mga Pinoy! Na sa isip niya'y kaawa-awa siya dahil luma ang kanyang gamit. Kailan ka pa naging kawawa kung luma ang gamit mo? Sino ba ang may sabi nito? Marami ang nahihiya kung ang celphone/gamit mo ay luma o outdated. Sa panahon kasi ngayon marami ang nanghuhusga base sa iyong mga posesyon at kahit hindi naman direktang pinipintasan ang gamit mo pero iyon ang inilalagay mo sa isip mo. Imbes na ikaw ay hangaan sa bago mong gamit ikaw ay naging katawa-tawa sa paningin ng iba dahil pinipilit mong maging moderno pero ang totoo hirap na hirap ka naman.

2. Pamporma ~ napaka-obvious naman na isa ito sa mga dahilan; malakas at kahanga-hanga nga naman ang dating mo sa iyong mga barkada, kaibigan, kaanak, classmate o kaeskwela kung moderno ang gadget mo. Ang pangpormang dahilan na ito ay lumilikha na inggit sa isang kapwa ring materyosong tao at kalaunan ay nais niya ring magkaroon ng katulad o mas higit na produkto.

3. Katiwasayan ng isip ~ pansamantala lamang ito dahil sandaling napunan lamang ang paghanga mo sa isang produkto; ilang buwan lang ang lilipas ay may bago nang lalabas na produkto at mag-iiba na naman ang gusto mo samantalang hindi mo pa natatapos hulugan ang nauna mong binili at sasambitin mo: "ito na talaga ang gusto ko, kuntento na ko 'pag meron na'ko nito" o kaya naman "dapat hindi muna ko bumili".

4. Yabang ~ bukod pa ito sa pampormang dahilan. Pero hindi naman ibig sabihin nito na kung may moderno kang gadget/gamit ay mayabang ka na dapat na ikonsidera na marami ang bumibili ng gadgets dahil sadyang kailangan nila ito sa hanapbuhay, kailangang i-upgrade na ang lumang gamit at para sa kombinyenteng dahilan. Subalit kung ang sweldo mo sa nasa minimum wage lang pero ang gadget/gamit/celphone mo ay higit sa bente mil at ito'y binili mo ng walang panghihinayang, anoang tawag mo dito? Tapos, nagagalit ka 'pag hiningan ka ng pambayad ng kuryente o pamalengke. Kadalasang ito ang pangunahing dahilan kaya hindi nakakaipon dahil mas inuuna pa ang kaluhoan kaysa pangangailangan. Isa ring kayabangang dahilan ang manghingi na umaabot na sa puntong pamimilit na bigyan siya ng karangyaang gadget na naibigan sa isang kaanak sa abroad at may halong pagbabanta o pangba-blackmail pa kung sakaling hindi siya mapagbigyan. Hindi na naisip ang hirap nang kalagayan ng trabaho sa ibang bansa dahil sarili at luho lang niya ang mahalaga.

5. To feel secure ~ Kung ang circle of friends o mga kasama mo opisina ay parating nagpapalit ng gadget na parang 'di mauubusan ng pera tila hindi ka magiging komportable kung ang hawak mong gadget ay higit na sa isang taon. Parang may kung anong pwersang nagtutulak at bumubulong sa'yo na dapat ay magpalit at mag-upgrade ka na rin ng gadget. Kung ito ang dahilan mo sa para maging "secure" ka mag-isip isip ka.

6. Status symbol ~ Dahil gusto mong makilala sa paraang sumisimbolo ng isang karangyaan hindi na isyu sa'yo kung pwede pa o hindi na pwede ang gadget mo basta dapat ay kung ano ang malupit na gadget na nasa merkado ay mayroon ka. Para kang isang modelong rumarampa na idini-display, winagayway at binabalandra ang bawat latest gadget na lumalabas.

7. Bahala na attitide ~ para mapunan ang iba pang personal na dahilan kadalasang pumapasok ang bahala na attitude. Alam ng problema ang susuungin pero sugod pa rin dahil sa tila lason na ang pag-iisip ng komersyalismo at konsyumerismo. Hindi naman masama ang magkaroon ng moderno at mamahaling gadget o gamit lalo't kung ito'y pangangailangan higit sa bugso lang ng kaisipan. Lalo't kung ito'y kaya mo kaysa iyong kinakaya lang. Hindi na kailangan pang ipaliwanag pa nang mahaba dahil alam natin na mas mahalaga ang mag-impok at mag-ipon para sa kinabukasan kaysa maglustay at gumastos para lang mapunan ang kagustuhan.

Ang mga gadget, celphone o kasangkapan ay mga kagamitan dapat tayo ang gumagamit sa kanila, tayo ang amo at sila ang alipin, tayo ang siniserbisyohan nito pero kung iyon ang dahilan para mabaon ka sa utang sino ngayon ang nagsisilbing alipin? Ang posesyon ng materyal na bagay ay kailanman hindi dapat gawing batayan ng isang pagkatao at kung ito ang pamantayan mo sa buhay, napakababaw nito.

Hindi lahat ng mga mamahaling gamit ay mayayaman ang bumibili at hindi lahat ng mga mayayaman ay mga mahal ang kagamitan madalas kung sino pa ang pangkaraniwang mamamayan na hindi kalakihan ang kinikita o kahit na simpleng estudyante lang ay may high-tech at modelo ang hawak na gadget at ang mga taong may talagang kakayahang bumili nito ay hindi naman ganoon kamahal ang mga gamit. Siguro ang dahilan nito'y: mas pinapahalagahan ng mga propesyonal ang bawat halagang lumalabas sa kanilang bulsa at mas alam nila ang importansya ng pera sa panahong ito. Kunsabagay, aanhin mo nga naman ang mga high-tech na iPhone, Xperia o N9 kung pang-text lang o music player ang gamit nito sa'yo, aanhin mo nga naman ang iPad o Galaxy Tab kung maglalaro ka lang ng Angry Birds o mag-a-upload ka lang ng pictures sa Facebook, aanhin mo nga naman ang DLSR cameras kung puro kalokohan lang naman ang pini-picturean mo, higit sa lahat aanhin mo nga naman ang iMac o Vaio kung Facebook, Youtube lang naman ang gamit nito sa'yo.

Ang ano mang kasiyahang nadama na nanggaling sa labas tulad ng materyal na bagay ay asahan mong ito'y panadalian lang at laging may hangganan. Ang tunay na kagalakan ay galing sa kalooban; sa puso. Hindi ito matutumbasan ng magarang kasangkapan, hindi matatawaran ng salapi, hindi mapapalitan ng mamahaling kasuotan. Kaibigan, pamilya, mga mahal sa buhay at kapanatagan sa isipan ang tunay na pinagmumulan ng kaligayahan.

Ang magandang mensaheng hatid ng isang text message, ang masasaya at mahahalagang alaala nakapaloob sa isang larawan na hindi nakikita ng ating mata, ang malambing na boses na tawag sa telepono, ang nakakatanggal-pagod na video call galing sa abroad at mga puno ng pagmamahal na mensahe ng isang email galing sa mga mahal sa buhay ang tunay na nagdudulot ng kaligayahan sa ating puso at isipan at makakamit mo rin ito kahit hindi gaanong mahal ang iyong camera, celphone o laptop. Matutong magpasalamat sa halip na magnasa nang kung ano-anong materyal bagay.

Matatapos na ang Pasko at Bagong Taon, naibigay na rin ang 13th month pay at bonus; ilang buwan na lang at Abril na ibig sabihin enroll-an na naman ng mga bata napaghandaan mo ba ito? May naitabi ka bang pera sa panahon ng kapaskuhan na ikaw ay nagpapasasa? Malamang wala, 'di bale bago naman ang gadget mo. Bale ka muna sa opisina o kaya sa BFF mo 'di ka ba nahiya mas maganda pa ang gadget mo sa uutangan mo? O di kaya mag-loan ka sa SSS O Pag-ibig o kaya sa bangko o ibenta mo na lang kaya 'yang gadget mo? Ubos-biyaya ka kasi.

My plea, plead and pledge for changes

I did not support P-Noy when he runs for presidency
But it doesn't mean I will not support him on his advocacy against corruption
I did not campaign for him either on our last election
But It doesn't mean I am against him on his campaign on better changes.

To show that I am ready for a better change for a better Philippines
I plea for every Filipino to cooperate 'though I know it's a near impossible task.
I plead each and everyone to be vigilant and criticize constructively, while
I pledge to support our government on my own little way.

I pledge to remove my "wangwang" on my vehicle (i already did).
I pledge to remove my "unwanted" stickers on my vehicle (i already did).
I pledge not to beat any red light just to take advantage on the streets (i always did).
I pledge not to drive a car that is covered by number coding (i always did).
I pledge not to throw any trash outside of my vehicle.

As we always hear and say: "The change should start within us".
Damn to those who refuse to change. Stubborn.
Damn to those who never want changes. Hopeless.
Damn to those don't want changes. Stupid.

Let us unite for better changes, better Philippines.
Even if others are not.
Even if others will not.
Even if others can not.

Body Parts Idiom

Nauuso yata ang sequel sa mga blog siguro'y dahil mahilig tayo sa mga dugtungan at nasu-surpresa pa rin tayo sa kung anong pwede pang idagdag na ideya at istorya sa nauna nang paksa. Sa totoo, nakaka-challenge ito dahil hindi madali ang magsulat ng paksang nauna mo ng tinalakay. Pero naniniwala pa rin ako na hindi kayang tawaran ang isip ng tao malawak ito at tila walang katapusan ang pwedeng malaman at matutunan.
Inisipan ko ng kadugtong ang nauna kong blog entry na: "Animal Idiom" o mas kilala sa: "Pinoy (slang) Dictionary - mga hayop" sa Definitely Filipino blog pero nauwi ako sa sawikain o idyomang gamit ang bahagi ng katawan ng tao hindi man ito sequel ng naunang artikulo may pagkakahawig naman ito sa nasabing entry.
"Ang Tagalog ay mayaman sa mga sawikain. Ang sawikain ay mga salita o pagpapahayag na karaniwang ginagamit sa araw-araw. Ang mga pagpapahayag na mga ito ay nagbibigay, ng hindi tiyakang kahulugan ng bawat salita kundi ng ibang kahulugan." (Source: C.S. Canonigo's MGA BUGTONG, SALAWIKAIN, SAWIKAIN at mga PILING TULA - Book 1)
Ang bahagi ng katawan ng tao bukod sa pangunahin niyang gamit ay may iba pang pinag-gagamitan. Ang mga sumusunod ay mga sawikaing Pilipino na ginagamitan ng bahagi ng katawan ng tao; madalas natin itong ginagamit upang maging matalinghaga at mas mabulaklak ang bibitiwan nating salita.


Balat ~ 1. balat-kalabaw; 'di agad tinatablan ng hiya, manhid 2.balat-sibuyas; sensitibo, maramdamin
Halimbawa ng pangungusap: 1. Kahit marami ang tumutuligsa at bumabatikos tila balat-kalabaw pa rin ang ating mga pulitiko sa kung anong panawagan ng pagbabago para sa progresibong Pilipinas. 2. Maraming Pinoy ang nakahiligang pintasan ang anumang bagay pero kung siya naman ang pupulaan ay balat-sibuyas naman at kay daling mapikon.

Balikat ~ 1. pasan sa balikat; karga, buhat 2. kibit-balikat; nagbibingi-bingihan, walang pakialam
Halimbawa ng pangungusap: 1. Nakapagtataka na marami ang gustong maging pangulo ng Pilipinas gayong sa dami ng suliranin sa Pilipinas ay tila pasan mo sa balikat ang buong daigdig. 2. Nakakalungkot na sa dami at tibay ng mga ebidensiyang nakahain upang i-impeach ang dating Pangulo kibit-balikat naman na ibinasura ang complaint ng ating Kongreso.

Bayag ~ ang maselang bahagi ng katawan ng tao na ito ay inihahalintulad natin sa katapangan ng isang tao.
Halimbawa ng pangungusap: Kung sino pa ang taong may maraming ginawang paglabag na batas siya pa ang walang bayag na harapin ang katarungan.

Bituka ~ 1. halang ang bituka; masama ang ugali, walanghiya, salbahe 2. likaw ng bituka; pareho ng uri at ugali 3. mahapdi ang bituka: nagugutom
Halimbawa ng pangungusap: 1. Dapat na ang lahat ay mag-ingat dahil marami ngayon ang halang ang bituka mayroon nito sa kalsada, marami ang nasa kulungan at ang iba'y nasa Batasan. 2. Kung may mabuti kang layunin sa buhay at nais mong tumulong sa kapwa iwasan mo ang maging pulitiko dahil 'di magtatagal at malamang na ang likaw ng bituka mo'y magiging pareho sa kanila. 3. Mahapdi na ang bituka ng maraming Pilipino pero tamad pa rin maghanap ng kahit na anong trabaho.

Bibig- 1. bukambibig: laging sinasambit 2.tulak ng bibig: hanggang salita lamang, 'di totoo 3. dalawa ang bibig: madaldal
Halimbawa ng pangungusap: 1 & 2 Bukambibig na ng ating mga lider ang pagtulong sa mahihirap at pagpapaunlad sa bayang Pilipinas pero lahat ng ito'y tulak lang ng kanilang mga bibig. 3. Ang pagiging dalawa ang bibig ang madalas pagmulan ng kapahamakan ng kanya mismong sarili at ng kanyang pinaglilingkuran.

Buto ~ 1. maitim ang buto: masamang pag-uugali 2. nagbabanat ng buto: masipag na naghahanap-buhay
Halimbawa ng pangungusap: 1. Napakagaling magtago ng pagkatao ng dati naming pangulo dahil lingid sa kaalaman natin ay maitim ang kanyang buto. 2. Sa kabila ng kahirapan ay hindi pa rin nawawalan ng pag-asa ang mga Pinoy dahil parang wala itong kapaguran na nagbabanat ng buto.

Buto't-balat: payat na payat
Halimbawa ng pangungusap: Kasalanan pa ba ng gobyerno kung ang kalagayan ng isang Pilipino'y buto't balat gayong wala naman siyang pagsisikap o pagtitiyaga na maghagilap ng matinong trabaho?
Kamay ~ 1. malikot ang kamay: pasimpleng kumukupit 2. mabilis ang kamay: mandurukot 3. mabigat ang kamay: tamad kumilos o magtrabaho 4. magaan ang kamay: madaling manakit
Halimbawa ng pangungusap: 1. Maramng pulitiko ang nag-umpisang malinis ang hangarin pero kalauna'y nagiging malikot din ang kamay at bumibigay sa temptasyon. 2. Huwag tatanga-tanga at dapat na ikaw'y ay mag-ingat dahil ang taong mabilis ang kamay ay magaling magkunwari. 3. Ang taong may mabigat ang kamay ay walang karapatang magreklamo sa gobyerno. 4. Animo'y 'di makabasag pinggan ang dati naming gobernador pero batid na ng kanyang kababayan na magaan ang kanyang kamay sa kanyang tauhan.

Katawan ~ matigas ang katawan: tamad
Halimbawa ng pangungusap: Walang grasyang darating sa mga taong matigas ang katawan at 'di rin sila dapat kaawaan.

Kilay ~ nagsusunog ng kulay: nagsisipag mag-aral
Halimbawa ng pangungusap: Huwag mong iasa sa swerte ang iyong pangarap at kapalaran dapat ay samahan mo ng pagsisikap at kung ikaw ay mag-aaral dapat lang na nagsusunog ka ng kilay.
Dibdib ~ 1. pag-iisang dibdib: kasal 2. daga sa dibdib: takot
Halimbawa ng pangungusap: 1. Dahil sa pagnanais na makaahon sa kahirapan maraming kadalagahang Pilipina ang lakas-loob na nakikipag-isang dibdib sa mga dayuhan kahit sa internet lang nila ito nakilala. 2. Ang mapanganib na gawaing ito'y kailangang gawin ng mga Pinay nang walang daga sa dibdib.

Dila ~ 1. makati ang dila: mapunahin 2. matamis ang dila: mahusay mangusap at mang-uto 3. magdilang anghel: magkatotoo ang sinabi
Halimbawa ng pangungusap: 1. Pansin mo ba ang pagiging makati ng dila ng mga Pinoy? Malakas mang-asar at mamuna pero mas madungis naman sa taong kanilang pinuna. 2. Ang mg Pinoy ay sadya yatang walang kadala-dala kahit walang kakayahang mamuno ay ating inihahalal at ang puhunan lamang ay pagiging matamis ang dila. 3. Napakasarap pakinggan ang mga pangako ng ating mga pulitiko ngunit hanggang panaginip na lang yata na sila'y magdilang anghel.

Dugo ~ 1. kumukulo ang dugo: naiinis, nasusuklam 2. magaan ang dugo: madaling mapakisamahan 3. maitim ang dugo: salbahe.
Halimbawa ng pangungusap: 1. Marami ang kumukulo ang dugo kay Glorya kahit na mas marami ang mas masahol sa kanya ang iba nga ay nasa posisyon pa. 2. Kahit sa ibang panig ng mundo, ang mga dayuhan ay magaan ang dugo sa mga Pilipino dahil sa husay ng lahi nating makisama pero pagdating naman sa Pinas ay tila nag-iiba. 3. Kung ang krimen ay nagawa dahil sa kahirapan ng buhay, masasabi ba nating maitim ang kanilang dugo?

Isip ~ 1. makitid ang isip: mahinang umunawa 2. malawak ang isip: madaling umunaw
Halimbawa ng pangungusap: 1. Ang simpleng panuntunan na bawal tumawid at bawal magtapon ng basura ay hindi sinusunod ng maraming Pinoy, makitid nga ba ang isip natin? 2. Dapat na malawak ang ating isip sa pag-unawa sa mga taong nais na tayo'y siraan at ibagsak.

Laway ~ panis na laway: hindi makapagsalita
Halimbawa ng pangungusap: Napapanisan na ng laway ang isa naming senador na dating action star dahil hirap makipagdebate sa mga batikang kasama niya sa senado.

Leeg ~ matigas ang leeg: mapangmataas o di namamansin
Halimbawa ng pangungusap: Ang aming balik-bayan na kapitbahay na galing Amerika ay may lubos na malaking pagbabago bukod sa may accent na siya magsalita ay tila matigas na din ang kanyang leeg.

Mata ~ 1. matalas ang mata: mapagmatyag 2. tatlo ang mata: mapaghanap ng mali 3. namuti ang mata: matagal nang naghihintay
Halimbawa ng pangungusap: 1. Kahit matalas ang mata ng taumbayan sa pagmatyag sa napakagulong eleksyon wala rin itong silbi dahil nagtatakipan ang magkakasabawat sa pandaraya. 2. Para maging epektibo kang stand-up comedian kailangang tatlo ang mata sa paghanap ng kapintasan. 3. Tuluyan nang namuti ang mata ng mga Pilipino sa kakahintay ng mga lider na magbibigay ng progresibong programa para sa Pilipinas.

Mukha ~ 1. makapal ang mukha: hindi tinatablang ng hiya 2. madilim ang mukha: problemado 3. dalawa ang mukha: kabilanin, balimbing
Halimbawa ng pangungusap: 1. Kailangan mo ng kapal ng mukha upang pasukin ang mundo ng pulitika dahil kung wala ka nito wala kang pag-asang manalo. 2. Sa kabila ng kadiliman ng mukha ng mga Pilipino ay may maaaninag ka pa ring ngiti sa kanilang labi. 3. Hindi lang naman pulitko ang may dalawang mukha pati ang kapit-bahay mong tambay ay mayroon nito at madalas kang siraan 'pag ikaw'y nakatalikod.

Noo ~ mataas ang noo: mapagmalaki
Halimbawa ng pangungusap: Maraming mga Pilipino ang biglang tumaas ang noo ng makaranas ng kaginhawaan sa buhay, hindi na malapitan at animo'y nandidiri sa kapwa niya Pilipino.

Paa ~ 1. makati ang paa: mahilig sa gala o lakad 2. pantay ang paa: patay na
Halimbawa ng pangungusap: 1. Tuwing kapaskuhan maraming kababayan nating makakati ang paa ang tutungo sa mga mall upang mamili ng walang pakundangan pero kapagdaka'y mamomroblema sa pagdating ng bayaran. 2. Nakakalungkot na katotohanan na ang kapayapaan at pagkakapantay na ating inaasam ay makakamit lang natin 'pag nagpantay na ang ating mga paa.

Palad ~ 1. makapal ang palad: masipag 2. sawing-paladl: bigo 3. bukas-palad: pagtanggap na bukal sa loob
Halimbawa ng pangungusap: 1&2. Sa dami ng bilang ng mga anak at kakulangan sa edukasyon, kahit na anong kapal ng palad at kahit may dagdag ng pagsisikap kadalasan nauuwi sa resultang swing-palad. 3. Ang kaugaliang filipino hospitality o bukas-palad sa mga bisita dayuhan man ito o hindi, ay unti-unti nang nawawala dahil sa kahirapan ng buhay.

Sikmura ~ mahapdi ang sikmura: nagugutom
Halimbawa ng pangungusap: Milyon ang bilang ng taong mahapdi ang sikmura pero tila balewala lang ito sa maraming ganid ng lipunan dahil mas inuuna nila ang kanilang bulsa kaysa tunay na paglilingkod sa bayan.

Tainga ~ 1. taingang kawali: nagbibingi-bingihan 2. matalas ang tainga: matalas ang pandinig o madalig makarinig
Halimbawa ng pangungusap: Hindi na nakapagtataka na karamihan sa nakapwesto sa gobyerno man ito o hindi ay taingang-kawali lamang sa karaingan ng maliliit na tao sa lipunan. 2. Napakasensitibo at matalas ang tainga ng marami nating kababayan na sobra ang reaksyon sa pintas ng dayuhan sa tunay na kalagayan ng Pilipinas pero wala namang ginagawang solusyon para ito'y maresolba.

Talampakan ~ makating talampakan: mahilig gumala
Halimbawa ng pangungusap: May mga taong mahilig sundin ang kati ng talampakan kaysa ipunin na lang ang pera para sa kinabukasan at sa sandali nang pangangailangan.

Tuhod ~ 1. matibay ang tuhod: malakas 2. mahinang tuhod: mahinang pangangatawan; lampa
Halimbawa ng pangungusap: 1. Likas sa atin ang pagpipilit na maging matibay ang tuhod kaya nga labing-isang milyong Pinoy ang kumakayod sa ibang mga bansa para sa ikabubuhay ng pamilya kahit na ang iba'y uugod-ugod na. 2. Kahit lakasan mo pa ang loob mo kung mahina naman ang tuhod mo sa pisikal na gawain malamang na magresulta ito sa wala.

Ulo ~ 1. matalas ang ulo: matalino 2. may hangin ang ulo: mayabang 3. malamig ang ulo: kalmado 4: mainit ang ulo: pangit ang disposisyon 5. lumaki ang ulo: yumabang 6. matigas ang ulo: ayaw makinig sa utos, pangaral o batas 5. basag-ulo: away o gulo 6. may ipot sa ulo: pinagtaksilan 7. sira ang ulo: maraming alam na kalokohan.
Halimbawa ng pangungusap: 1, 2& 5. Hindi maikakaila na maraming matatalas ang ulo pero tila lumalaki ito sa kalaunan at kasunod nito'y ang pagkakaroon ng hangin sa ulo at marami sa kanila ang nasa Kongreso. 3, 4 &7. Upang hindi mahingan ng tulong nag-astang mainit ang ulo ang punong-baranggay namin pero kung malamig naman ang ulo nito para itong sira-ulo na maraming alam na kagaguhan kaysa kabutihan. 6. Ang Pilipinas ay tila may ipot sa ulo dahil marami ang nagtataksil sa bayan halip na naglilingkod ng taos at kabutihan.
Utak ~ 1. matalas ang utak: matalino 2. utak-biya: mahina ang ulo, bobo.
Halimbawa ng pangungusap: Tama bang sabihin na kaya marami ang nakaupo sa posisyon ng gobyerno na matalas ang utak dahil hinahalal sila ng mga botanteng utak-biya? O dahil ito sa pagsira ng tiwala at paglinlang ng mga taong-gobyerno kung sakaling sila'y makaupo na?

Pi7ong Bilyon

Hindi na nakapagtataka na ang populasyon ng tao ngayon ay umabot na ng pitong bilyon medyo napaaga nga lang ito sa pagtantiya ng mga ekspertong nag-aaral tungkol sa pagdami ng tao. Hindi ba napaka-ironic na kung ano pang bansa ang medyo maunlad ay ‘yun pa ang mabagal ang paglago ng populasyon at kung ano pang bansa ang kabilang sa listahan ng mahihirap na bansa ay ‘yun pa ang mabilis ang paglago ng populasyon. At kung sino pang pamilya ang may lubos na kakayanan na mag-anak at magpa-aral ng marami ay ‘yun pa ang iilan lang ang anak at ang magulang na walang matino o permanenteng hanapbuhay ‘yun naman ang sandamakmak ang anak!

Tulad sa Pilipinas, third world country tayong maituturing pero may populasyon tayong humigit-kumulang sa 93 milyon katunayan pang-labing dalawa nga tayo sa talaan ng overpopulated na bansa sa mundo. Hindi pa kasali diyan ang labing-isang milyong Pilipinong nagtatrabaho sa iba’t-ibang bahagi ng mundo. Mabuti sana kung ang milyong bilang na ito ay produktibo, kapaki-pakinabang at nakakatulong sa pag-unlad ng bansa pero sa palagay ko'y hindi dahil marami sa bilang na ito ang hikahos at salat sa buhay, sa madaling salita: tambay. Sa napakalaking bilang na ito ng mga Pinoy ay tila lalong lumiliit ang oportunidad ng pag-unlad sa dahilang marami rin ang naghahagilap ng pagkakakitaan; ng trabaho. Lalo’t hindi naman patuloy na dumadami ang investor at negosyanteng nais na mamumuhunan sa ating bansa. Subalit hindi lang sa bansa natin nangyayari ito maging sa ibang bansa ay may ganito ring suliranin; ang mga mamamayang mayayaman ay lalong yumayaman at ang mahihirap o pangkaraniwang tao ay ‘di gaanong umaasenso o kaunti ang bilang ng umaasenso.

Pitong bilyon.
Ang dami na natin. Pansin mo ba ang unti-unting pagbaba produksyon ng pagkain ng tao? Pansin mo ba ang pagkalugas ng mga puno sa gubat na pinagkukunan natin ng maraming mga bagay na ginagamit natin sa araw-araw tulad ng kahoy, papel, gomat at iba pa? Pansin mo ba ang pagwawalanghiya sa ating mga bundok na pinagkukunan natin ng bakal, ginto, tanso at iba pang yamang mineral? Pansin mo ba ang unti-unting pagtaas ng presyo ng lahat ng bilihin? Dahil ito sa patuloy na pagtaas ng demand ng pagkain ngunit lumiliit naman ang supply para dito. Naisip mo ba kung ilang toneladang basura ang napo-produce natin sa bawat araw na lumilipas at saan ba natin ito itinatambak? Ang tao’y napakabilis at napakahusay kumonsumo ng ng likas na yaman pero tila wala naman tayong sapat na kakayahang palaguin at pagyamanin ito. Kung ikaw ay magagawi sa liblib na bahagi ng iba’t-ibang lalawigan nakakatawag-pansin ang ganda at kariktan ng dagat, ilog o bundok at kung sakaling ito’y pamugaran, pakialaman o i-explore ng tao asahan mo ito’y masasalaula. Kung saan maraming tao asahan mo ang marumi at sira ang paligid, ganoon lang iyon.

Pitong Bilyon.
Pitong bilyon tayong mag-aagawan sa oportunidad, maghahanapbuhay para sa pagkain, para sa tirahan. Pitong bilyon tayong tayong didisiplinahin at babantayan ang isa’t-isa. Pitong bilyon ang magpapakiramdaman kung sino ang mas responsable sa pag-aalaga sa karapatang pangtao at pangkalikasan. Kung ngayon pa lang ay nakararanas na tayo ng matinding pagbagal ng trapiko, matinding polusyon, pangamba ng krimen, kakulangan ng oportunidad sa hanapbuhay ano pa kaya ang mangyayari sa susunod na dekada sa patuloy na pagdami ng tao?

Nakakabahala na rin ang tila pagbabalewala ng mga tao sa patuloy na paglala ng pagiging abnormal ng panahon. Kahit anong panawagan at kampanya para sa malinis na kapaligiran, sa pag-preserba sa yamang-dagat at sa pagsawata sa pag-abuso ng kagubatan parang walang pakialam ang mga kinauukulan. Patuloy lang tayo sa pagtapon ng basura sa kung saan-saan, kabi-kabila ang pagmimina, pangangaso sa gubat, pananalbahe sa karagatan, walang humpay na pagbuga ng mala-dambuhalang mga usok galling sa pabrika at iba’t-ibang uri ng sasakyan at lahat ng ito’y sa kawalan natin ng disiplina at siyempre kapalit ng pera. Kung ang tao’y marunong marunong maghiganti ganoon din ang kalikasan, sino bang mag-aakala na ang mga bansang dating hindi nakakaranas ng baha ngayo’y may pagbaha? Malakas na buhos ng ulan sa panahong tag-init o matinding tagtuyot sa malaking bahagi ng mundo. Ang mga bagyo’y palakas ng palakas na animo’y lulunurin ka sa dami ng bumubuhos na tubig, ang taglay na hangin nito ay patindi ng patindi na hindi malayong pati ang mismong tahanan natin ay liparin nito. Dahil dito nalilimas ang mga pananim na dapat sana’y ating kakanin resulta: kaawa-awa ang mga taong walang kinalaman sa kawalanghiyaan ng ilang taong ganid at nagsasamantala sa kapaligiran. Kawawa ang mga hayop sa gubat na wala nang masilungan, sayang ang mga ari-arian na kung ilang taong pinag-ipunan sa isang iglap ay aanurin. Ano ba ang ginagawa ng tao para manumbalik ang ganda at yaman ng kapaligiran? Wala. Wala na tayong magagawa dahil mas marami ang gustong magkamal at makinabang kaysa mangalaga.

Pitong bilyon.
Ilang porsyento ba rito ang wala nang takot sa batas? Ilang porsyento ba rito ang halang ang bituka at tila walang kaluluwa? Ilang porsyento ba rito ang nagpapahalaga sa terorismo o tinatangkilik ang kaguluhan kaysa kapayapaan? Ilang porsyento ba rito ang may pagpapahalaga sa pera kaysa buhay? Ilang porsyento ba rito ang binibigyang importansya ang kapangyarihan kaysa dignidad at karangalan?
Mahirap uriin at bilangin pero sapat ba ang batas na umiiral para lahat ng masasamang uri ay malipol? Sa darating na panahon madadagdagan ba ito o mababawasan? Paano mo ba mapo-protektahan ang iyong pamilya laban sa masamang uri ng lipunan? Kung ang ating mga alagad nga ng batas ay nasasangkot na rin sa kriminal na aktibidades. Sana'y 'di dumating ang punto na patuloy na dumami ang masasamang elemento ng lipunan kaysa mabuti dahil baka sa dami ng bilang ng tao ay hindi na tayo makontrol ng otoridad.

Ang realidad ayon sa pag-aaral darating ang panahon na kukulangin umano tayo ng supply ng pagkain. Ilang dekada na lang at tiyak na may kakulangan na rin sa langis at gasolina. Magiging limitado ang pagdami ng isda sa dagat dahil sa labis na panghuhuli nito at ito'y mangyayari daw sa taong 2050's o 2060's. At patuloy na ring nababawasan ang dami ng ating bukirin dahil ang mga nagsasaka nito'y napipilitang ibenta ang kanilang lupain sa developer ng mga subdivision o sa higanteng mall na pumapatay sa mga maliliit na negosyante. Ang mga karne ng hayop na ating kinakain tulad ng baboy, baka at manok ay baka 'di sumapat dahil sa dami ng tao, mapipilitan ang exporting countries na itigil ang pagbebenta ng kanilang agrikulturang produkto kabilang na dito ang bigas, trigo at mga gulay dahil mas kailangan ito ng kanilang mamamayan. Ang tanong: kaya ba nating isustini ang pangangailangan sa pagkain ng bawat isa sa atin? Nakakatakot na baka dumating ang panahong ultimo karne ng pusang kalye ay handa na sa hapag-kainan ng ilan nating kababayan dahil marami ang walang kakayahang makabili ng matinong pagkain dahil sa labis na kamahalan ng presyo nito.

Masasabi kong mapalad pa rin tayo sa panahong ito dahil kahit medyo mahal ang halaga may mabibili pa rin tayong mabitaminang prutas, maprotinang karne, masustansiyang lamang-dagat at isda, pampalakas na gulay at pampalusog na bigas sa tindahan, palengke at supermarket kahit na pitong bilyong katao na tayo.
Pahabol: Pakiusap, pwede bang 'wag mong itapon ang basura o kalat mo sa kung saan-saan? Baka sakali sa ganitong paraan ma-extend natin nang kahit na kaunti ang preserbasyon ng ating lupang tinatapakan at mundong ginagalawan.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

“This is my entry to The Gasoline Dude’s Blogversary Writing Contest. I want to win the 1TB Portable Hard Drive!")

Glorya!

"Marami ang nag-umpisa ng may mabuting adhika ngunit marami rin sa kanila ang nagtapos na nabihag ng masama." Isa itong katotohanan dahil marami naman talagang pulitiko ang nagnanais nang maganda at mabuti para sa bayan; paunlarin, payamanin, pasaganain ang mamamayan at ang kanyang bansang nasasakupan subalit sa kalaunan ang kanyang mabuting adhikaing ito ay unti-unting maglalaho at siya'y malulunod sa kapangyarihan. Ang pulitika ay isang malawak na putikan na kung lulusungin mo ito'y hindi maaaring hindi ka madungisan. Tulad ng aming dating pangulo na nalunod sa kapangyarihan at 'di lang siya basta narungisan nagtampisaw at inilubog pa niya ang kanyang sarili sa putikan; ang pangalang niya'y Glorya. Glorya ng (dating) kaitaasan!

Ang ngalan mo'y tagumpay ngunit ikaw ngayon ay nasaan?
Wagi ka sa pinili mong larangan pero binigo mo ako at ang sambayanang Pilipino. Mas ninais mong pagsilbihan ang iyong sarili kaysa taumbayan, mas ninais mong pagyamanin ang iyong sarili kaysa bayan naming mahal, isa kang paladasal pero nais mo’y magkamal. Aanhin mo ang dami ng salapi kung pambayad lang ito sa mga dalubhasa na sa iyo'y nangangalaga, sa mahuhusay na tagapagtanggol na handa kang ipaglaban kahit batid nilang ikaw’y may sala, sa malamig na silid ng pagamutan na nais mong maging tahanan, sa kamang malambot na sumusuporta sa iyong bagsak na katawan, sa mga medisina na pansamantalang nagtatanggal ng sakit ng iyong nararamdaman. Ngunit wala nang hihigit pa sa sakit na iginagawad sa'yo ng taong-bayan; sakit na tumitimo sa iyong ubod-talinong isipan, sakit na tumatagos sa mahihina mong mga buto, sakit na hanggang sa panaginip ay iyong nararamdaman at nararanasan, sakit na walang lunas at kagalingan. Kahit anong pagtatakip ng iyong mga alagad ay wala nang nananalig pa dito, kahit na anong kasinungalingan ang iyong sinasambit sampu ng iyong mga tau-tauhan ay mas lumilitaw ngayon ang katotohanan, kahit anong pagpapaawa ang iyong ipinapakita ay tila manhid na ang marami sa iyong gustong drama.

Maaring naging mabuti kang ina sa iyong pamilya pero naging mabuti ka bang ina sa mga Pilipino? Sa halip na kami'y iyong arugain upang gabayan sa pagtahak ng mabuting pamumuhay kami'y iyong tinalikdan at nagbigay ng isang maling halimbawa; sa halip na bigyan mo kami ng kapayapaan at kapanatagan sa aming isipan ang binigay mo'y kaguluhan at pagkalito 'di lang ng isipan ngunit pati ng kinabukasan; sa halip na maging maligaya kami sa'yong pangangalaga ay lalo pa kaming nagkaroon ng poot at pighati sa aming mga puso; sa halip na mag-alala ka sa kalagayan ng aming bansa at mamamayang dalita ang idinulot mo'y isang bangungot at masamang alaala, sa halip na paunlarin at hanguin mo ang naghihingalong ekonomiya ng bansa ay isinadlak mo pa lalo ito sa kahirapan, sa halip na iligtas at iahon mo ang iyong mga anak sa pagkakalubog ay lalo mo pa itong pinagsamantalahan at nilunod.

Ilang buhay ang nasira dahil sa pagiging malapit sa'yo at napipilitang gawin lahat ng iyong kagustuhan?
Ilang buhay ang binawi dahil sa'yong pagmamalabis? At may isang heneral pa nga na 'di nakatiis at kinitil ang kanya mismong sarili.
Ilang buhay ang nasayang ng dahil sa'yong kasakiman? Ang narapat nga naming pangulo'y dinamdam ito at nagbuwis nang 'di niya ninais.
Ilang buhay ang naglaho nang sa iyo'y sumalungat? Ang aktibistang may ngalang Jonas hanggang ngayo'y 'di pa nahahanap.
Ilang buhay ang nautas dahil sa pangangalaga mo sa pusakal na nag-aanyong lingkod-bayan? Limampu't walo ngang buhay ang wala sa oras at walang habas na napaslang.

Ang ngalan mo'y pagpupuri at luwalhati subalit ito ba ang sa iyo’y nararapat?
Nagpuri ka noon sa iyong kasapakat at kauri upang manatili sa kapangyarihan ngunit nasaan ba sila ngayon? Iilan lang kayong nagdurusa at tumatanggap ng paglibak ng bayan habang ang dati mong pinuri’y iniwan ka’t tinalikdan. Nagpuri ka noon sa inaakala mong magsasalba sa iyo sa labis na kapahamakan at binaluktot ang batas na dapat sana’y matuwid ngunit bakit parang ikaw lang ang nasuong sa gitna ng panganib? Mas niluwalhati mo ang salapi at inabuso mo ang nasayang na kapangyarihang sa iyo’y ipinagkaloob at ang pagkakataong makapaglingkod; ang dati ng may piring na katarungan ay dinagdagan mo pa ng piring mistula itong bulag noon na ang lahat ng iyong kabuktutan ay malamahikang mong naikukubli, ginawa mo rin itong bingi upang ‘di marinig ang hinaing at daing ng paglapastangan mo sa mga mahihina at inakala mong mga tanga. Sapantaha mo’y habangbuhay kang nasa kapangyarihan at ang lahat ay kayang maresolba ng iyong kwarta't kayamanan.

'Di namin lubos na batid kung ikaw'y lumuluha sa gabi kahit kay saklap tanggapin nang iyong nararanasan at 'di mo akalaing sa isang iglap ay maglalaho ang lahat ng iyong kasaganaan sa kapangyarihan pero kami'y matagal nang tumatangis; umiiyak sa nararanasang kahirapan, umiiyak sa pagwawalang-bahala, umiiyak sa kawalan ng pag-asa; panahon pa noon ng Kastila ng magsimula kaming umasa siglo na ang lumipas hanggang ngayo'y tila 'di na namin alam ang kahulugan nito. Batid naming ang iyong kalagayan ng kalusugan ay nakakaawa pero hindi ang iyong pagkatao; ang katawan mo'y mahina pero ang masamang impluwensiya mo'y malakas na sa isang kisap-mata'y magagawa mong muling bumangon at maghiganti galing sa pagkakadapa. Mas nakakaawa ka dahil sa'yo'y walang naaawa hindi na yata epektibo ang ginagawa mong istilo, marami ang ginawa kang katuwaan kaysa kaawaan masasabi mong wala silang puso pero itanong mo rin 'yan sa sarili mo. Nakakaawa ka dahil mas ninanais mong magkasakit kaysa gumaling sa karamdaman upang maiwasan lamang ang lamig ng bakal na rehas. Pero...

Naawa ka ba sa bansa ng panahong nagpapakasasa ka at ng iyong kapanalig? Kay rami niyo noong pinaghahatiang kayamanan na 'di namin alam kung saan ang pinanggalingan.
Naawa ka ba sa mga Pilipinong kumakalam ang sikmura habang kayo'y lumalamon ng milyones na pagkain?
Naawa ka ba sa aming masa na pinagkaitan mong pumili ng sarili naming pangulo?
Naawa ka ba sa mga taong nagbabayad ng buwis habang ang kalsada sa mga lalawigan ay 'di madaanan, ang isang kalsada sa Kamaynilaan ay bilyones ang halaga?
Naawa ka ba sa mga magsasaka na wala nang maitanim dahil sa kakapusan ng puhunan samantalang namahagi naman kayo ng daang milyong halaga ng abono at pataba sa mga 'di nararapat?
Naaalala ko pa ang sinabi mo noon sa isa sa'yong mga SONA: "I ask our people to spend on the basics before the luxuries so that our children will have enough to eat". Napaka-inspirational! Sana nagawa mo 'yan nang ikaw'y nanunungkulan pa, pero hindi! Dahil sa sampung taong iyong pagbubuhay reyna ay gumastos ka ng P2.85 bilyong piso! At ito'y sa byahe mo pa lang at ng iyong mga alagad sa abroad habang ang mga obrero'y halos walang pamasahe sa taas ng pasahe at bilihin.
Sino ba ang mas nakakaawa?

Habang ang katulad nami'y nagkukumahog sa trabaho na ang dapat na sana'y pambili namin ng sangsakong bigas ay nagiging buwis na kada buwan ay kinakaltas, ginagamit mo lang pala ito para baluktutin ang batas. Sino ba ang mas masahol ikaw o ang mga kriminal ng lansangan?
Hindi na lang kami ngayon nakalubog. Kami ngayo'y nalulunod at walang naglalakas loob na kami'y sagipin at iahon dahil ang lahat nang nagtatangkang kami'y iligtas kung hindi nagmamagaling ay ipinagtatabuyan. Marami na ang pumiling magpakalunod at ang iba'y tuluyang nagpatianod lumayo na at iniwan dahil sa kawalan ng tiwala at pag-asa.
Masisisi mo ba sila? Kung palagi at parati na ang namumuno'y iyong kawangis na mas inuuna ang sarili kaysa kapakanan ng iba ganoon naman talaga wala ka ring pinagkaiba sa kanila. Ang talo mo lamang ay sila'y nanatiling nakapwesto at ikaw ay ipi-prisinto. Ngayon mo sabihin ang katagang: "I am sorry" tutal eksperto ka naman sa pagsambit nito samahan mo na rin ng pagmamakaawa ng todo habang nakasuwero pero dapat ay doon sa "loob" na marami kaming kakosa na handa kang tanggapin hanggang ikaw ay tuluyang magbago. 'Di ka bagay sa palasyo, sa congress o sa senate dahil mas okay sa amin kung ikaw ay isang inmate at baka doon mo pa makita't mahanap ang tunay na kahulugan ng salitang kaibigan.

Pero 'wag kang mag-alala ilang panahon lang ang iyong kailangan dahil tiyak na lahat ng iyong ginawang 'di kabutihan ay magiging bahagi na lamang ng kasaysayan; lahat ng iyong ginawa'y makakalimutan at ang pagpapatawad ay 'di malayong sa'yo ay igawad dahil ang mga Pilipino'y likas na makakalimutin at mapagpatawad tulad nang ginawa ng mga Pilipino sa diktador na namuno at kaanak nito. Baka sakali, sa oras na ikaw ay pumanaw ituring ka pang martir ng taumbayan at maihimlay pa sa Libingan ng mga Bayani.
At muli, mauulit ang kasaysayan.

Silip sa dekada 90

Matagal-tagal na rin nang huli kong gawin ang Silip sa dekada 80 kaya naisipan kong gawan ito ng ikalawang yugto pero sa pagkakataong ito hindi na dekada 80 ang paksa kundi dekada 90 na. Bagamat 'di hamak na mas matagal na ang dekada 80 kumpara sa dekada 90 parang mas nakatatak sa isip ko ang naunang dekada at tulad ng nauna ko nang nasabi, dekada 80 pa rin para sa'kin ang da best. Ganunpaman, worth reminiscing pa rin naman ang dekada 90 marami pa ring alaala ang kay sarap balikan at sariwain. At may dahilan pa rin naman ako para gawan ito ng sariling espasyo sa aking blog.

USO.

Sa pagpasok ng unang bahagi ng dekada 90 at sa 'di malamang kadahilanan ay nauso ang maruruming sapatos; na 'pag hindi nanlilimahid sa dumi ang iyong sapatos ay hindi ka "in" sa barkada at huwag na huwag pagtangkaang labhan ito kung ayaw mong pagmulan ito ng away. Ang mga rubber shoes noon na dapat ay may taglay na kadumihan ay Tretorn, K-Swiss, Vans o Dragonfly para sa mga low profile. Pumatok din noon ang LA Gear ('yung may ilaw) at siyempre ang Nike ulit at Air Jordan, sa mga rakista ay nauso ang safety shoes at sinturon na may buckle. Kung noong dekada 80 ay beachwalk ang bida at ngayon ay Havaiianas noong 90's ay Islander na tsinelas naman ang pampormang tsinelas.

Sa pagsikat noon ng grupong Smokey Mountain ni Geneva Cruz ay sumikat din ang inendorso niyang Pop Swatch ~ isa itong wristwatch na oversize na may iba't-ibang kulay at disenyo. Matagal-tagal ding namalagi ang kasikatang ito at halos lahat ng kabataan na 'yung makakasalubong ay mayroon nito. Kasabay ng pagsikat ng Swatch/Pop Swatch ay pumaimbulog din ang Bench na damit na inendorso naman ng papasikat na si Richard Gomez (hindi ko alam kung si Richard ang nagpasikat sa Bench o ang Bench ang nagpasikat kay Richard). Sa kabutihang palad ay sikat pa rin naman ito 'di tulad ng kasabayan nitong Octopus Army.

Ang Love Notes ni Joe D'Mango sa Magic 89.9 tuwing Friday ay kinabaliwan din ng mga kabataan sa dekadang ito. Ito 'yung pagpapayo ni Joe D'Mango sa mga sumusulat sa kanya na karamihan kundi sawi sa pag-ibig ay may taning na ang buhay o namatay. Lagi itong may sad ending. Nagkaroon din ito ng sariling programa sa Telebisyon at espasyo sa pahayagan.

Parang hindi malalaos noon ang Universal Motion Dancers o UMD sa sobrang katanyagan nito lalo na ng sinayaw nila ang kantang Always ng Erasure. Tinawag nila ang kanilang sayaw na "Butterfly Dance" bagamat napakasimple ng sayaw ay iba ang dating kung si Wowie De Guzman at ang kanyang mga tropa ang sumayaw nito. Sumabay din halos sa kasikatan sa larangan ng pagsasayaw ang Street Boys ni Vhong Navarro na napakahuhusay naman sa pagtumbling ang isa sa kanilang kantang pinasikat ay Lick It ng 20 Fingers at ilan sa kanta ng Ace of Base habang nakamasid lang naman ang mahuhusay ding Manouevres na sumayaw ng Macarena ~ Parang napakadali magsayaw kung papanoorin mo sila; naging popular din naman kahit papaano ang laging nakapaldang X-People na nagsayaw at pinasikat ang Japanese song na Sweet Soul Revue.

Sa panahong hindi pa gaanong high-tech ang mga gamit at wala pang home theater ay uso pa ang arkilahan ng Mobile tuwing may okasyon. Ang radio station na 89 DMZ ay popular noon sa pagpapatugtog ng Dance, Hip-hop and Remixed Music ~ ang lupit nito noon walang gaanong daldalan basta tugtog lang. Naging DJ din dito so Francis M. o mas kilala sa tawag na The Mouth. Palagi noong may DJ mixing competition at sponsor nito ang 89DMZ. Kung mahilig ka sa radyo o sa musika sigurado alam mo ito. Sa panahon ngayon na uso ang bar at may liveband na kumakanta noon naman ay mga disco ilan sa mga ito ay: Rumors, Heartbeat, Euphoria, Metro, Ozone at Faces na may nakakaindak na theme na ginamit nila sa kanilang commercial sa TV (sing sing sing ~ Andrew Sisters). Bukod sa sing sing sing patok sa diskohan noon gnag mga katulad ng kantang Pump up the Jam, Strike it Up, Oh Carolina, Angelina, everybody everybody, tootsee roll at rump shaker. Masarap makinig noon ng radyo dahil hindi pa ito nasasakop ng mga jejemon. Ang jejemon na Baranggay LS ngayon ay matino pa noong dekada 90 at Rock o Pop-Rock ang laging nasa ere Campus Radio 97.1 ang station ID nito mayroon itong daily Top 12 at 12 na lagi kong inaabangan. Sikat pa rin noon ang NU107 at LA105.9 para sa mga mahihilig sa alternative music at DWRR101.9 para sa ballads & lovesongs fanatics. Mabuti at 'di pa nagpapasakop ang Magic 89.9 at RX93.1 at hanggang ngayon ay meron pa silang "sanity".

MUSIKA AT TUGTUGAN.

Mangilan-ngilan na lang ang Jukebox sa panahong ito na nagbigigay senyal na malalaos na ito. Sa unti-unting pagkasawa ng mga kabataan sa new wave music noong dekada 80 nagbigay-daan ito dance/hip hop music at ang pagsibol ng

boybands. Halos lahat na kantang nirelease ni MC Hammer ay naging hit at Ice ice Baby na one-hit wonder ni Vanilla Ice. Lagi ring nasa airwaves ang mga kanta ng mga grupong C&C Music Factory, Snap, Kriss Kross, Joe Public, Dr. Alban, Snow (Informer), Vengaboys, Steps, Shaggy, 2Unlimited, Ace of Base, Milli Vanilli na may ghost singer pala at iba pang may parehang tema ng musika.

Sa mga Boyband, Backstreet Boys ang pinakaangat sa lahat hindi rin naman nagpahuli ang mga grupong Boyzone, Hanson, NSync, All 4 One, Color me Badd, Take That, Boyz II Men, 98 Degrees, Moffats at sa huling bahagi ng 90's ay pumorma naman ang Westlife. Ang Spice Girls na natsimis naa mga bading ang pinakasikat na girl group noon. Bagamat year 2000 sumikat ng husto, sa huling bahagi ng 90's nag-umpisa ang mga batam-batang sina Britney Spears, Christina Aguilera at Ricky Martin. Ang rakistang si Alanis Morissette ang biggest solo artist ng panahong 'yun at ang kanyang album na Jagged Little Pill ay may napakaraming hits at Number 12 ito sa listahan ng Alltime Album Chart.

Hindi naman nagpatalo ang mga rakista ng dekadang ito dahil ang malalaking rock group ay may sari-sariling mga hits. Ang Extreme na may one-hit wonder na More Than Words, ang Nirvana ni Kurt Cobain (sayang ito), Cranberries, 4 Non Blondes, Pearl Jam, Red Hot Chilli Pepper, U2, Stone Temple Pilots, Pantera, Bon Jovi, Metallica at ang malupet na Guns N Rose ni Pareng Axl, kailangang malawak ang iyong imahinasyon sa pagtuklas sa nakatagong "mensahe at imahe" sa kanilang album na Use Your Illusion I & II.

Sa unang bugso ng dekada 90 dito sa atin ay isinilang ang Hip Hop music sa pamamagitan ng makasaysayang "Mga Kababayan" ni Francis M. Ito ang panahon ni Master Rapper Francis M. dahil lahat ng kanyang istilo ay ginagaya; flat-top na buhok na may nakaukit na peace sign, bling-bling na may peace sign pendant at ang kakaiba niyang kasuotan. Ang tunog imported na Masta Plann ay humataw din, si Michael V ay sumikat sa kantang panabla nya sa "Humanap ka ng Panget" ni Andrew E. na buong pag-aakala ng marami ay orihinal niyang kanta subalit, pero at datapwat ay buong-buong kinopya at isinalin lang pala, galing ito sa kantang "Find an ugly woman" ng Cash Money Marvelous. Tsk, tsk.
Ganunpaman, marami din namang kantang pinasikat si Andrew E. na nagustuhan ng masa na karamihan ay pilyo pati nga ang kanyang mga pelikula ay tumatabo dati sa takilya.

Parang nagising sa mahabang pagkakahimbing ang industriya ng musika nang sumikat ang mga kanta ng banda ng iniidolo kong Eraserheads. Ang tunog latang mga awitin sa album nilang UltraElectromagneticPop! ay nagpasindak sa mga eksperto sa pagtugtog ng instrumento. Ang kantang "Pare Ko" na may linyang: "'Di ba 'tangina!" ay sabay-sabay na isinisigaw ng kabataan kahit sa loob ng eskwelahan. Nasundan pa ito ng mga obramaestra ding album na: Circus at CutterPillow. Sumabay din ang orihinal na Rivermaya ni Bamboo na Ulan ang unang hit, nag-uumpisa na rin noon ang Parokya ni Edgar. Sa sobrang talento ng mga kabataan noon naengganyo na rin silang magbanda; at nagsulputan na rin ang iba't ibang banda ilan sa mga ito ay: Orient Pearl, The Teeth, Alamid, The Youth, Color it Redd, Hungry Young Poets, After Image, True Faith, Siakol, Introvoys (nasa'n na sila?) at ang makabuluhang Yano ni Dong Abay bagamat matitino at magaganda pa rin ang mga lumabas na bagong album ni Dong Abay (Parnaso ng Payaso at Flipino) iilan na lang yata kaming nakabili nito. Idagdag ko na rin ang grupong Grin Department na sumikat ang kanilang double meaning na mga kanta at naging popular sila ng hindi ko man lang nakita ang pagmumukha at wala nga yata silang TV guestings. :-)

PAGKAIN AT LIBANGAN.

Hindi pa ganoon kadami ang tsitsirya o junk foods sa dekadang ito kaya't tanda ko pa rin ang paborito naming nilalantakan tuwing may tira sa baon; ito ay ang Peewee, cheez-it, snacku, humpy-dumpy, chiz-curls, oishi, chippy at ang ibang 'di ko na maalala. Wala na yata ngayon ang peborit ko ding matamis na tira-tira at lala (ung tsokolate), kending cherryball at ang maanghang na stork. Naalala niyo pa ba ang Wendy's Salad Bar? Dapat ay may talent and skills ka sa pagsasalansan ng sangkap ng kanilang salad sa abot-taas ng iyonh makakaya at ito'y sa halagang P99(?) lang. Hindi kaya dahil dito ay nalugi ang Wendy's?

Kahit paano'y may mahilig pa rin sa larong-kalye ang kabataan noon 'di tulad ngayon na nakalimutan na yata ang piko, chinese garter, luksong-baka, tumbang preso, teks, tumbang preso, taguan-pung, tsato, sipa, holen, lastiko, jackstone, dr. quack-quack, marunong pa ba ang bata ngayon magtrumpo? Kaka-miss ito!

May mga naglalaro pa naman noong ng Family Computer pero higit na namayagpag sa kasikatan ang Brick Game o mas kilala sa tawag na Tetris sa katunayan kabilang ito sa 100 Greatest Video Game of all time. Halos lahat yata ng kapitbahay namin noon ay meron nito at tinatangkang i-break ang sarili nilang record. Sa dekada ring ito lumabas ang unang Playstation pero sa sobrang mahal ay hinintay munang magbagsak presyo bago sumikat sa unang bahagi ng dekada 2000. Troll dolls, Tamagotchi ay pumatok din noon at sa huling bahagi ng 90's naman ay ang Tamiya.

TRANSPORTASYON AT KOMUNIKASYON.

Nang lumabas ang kauna-unahang AUV na Tamaraw FX sa kalagitnaan ng 1990's; lahat ng may kayang bumili nito ay mayroon agad sa kanilang garahe. Kaunti na lang ay tila magsing-dami na ang bilang ng Jeepney at Tamaraw FX, ganun ito kapopular dati. Marahil dahil sa ang kanyang porma ay hawig sa pangmayamang Pajero na sa dekada ring 'yun nag-umpisang sumikat.

Sa mga huling taon ng dekadang ito ay lumabas ang makasaysayang Pager o Beeper ~ ito yung ipadadala mo ang mensahe mo sa operator ng Paging company provider at isi-send naman ito ng operator sa taong may hawak ng pager o beeper katumbas ito ng text messaging ngayon. Feeling mayaman ka 'pag mayroon ka nito dahil mga may magandang trabaho lang yata ang nakakakuha nito. Bago matapos ang nobenta ay inilabas ang unang komersyal na cellphone sa Pilipinas na kaybigat at malaki. Analog pa ito at may mahabang antenna. Mayroon ng internet noon pero 'di ito katulad ngayon na kahit nasa loob ka ng banyo ay pwede kang mag-FB. Gamit ang Pentium 286 o 386 ay makaka-access ka sa iyong email sa maingay na dial-up.

KASAYSAYAN.

Balikan natin panandali ang ilan sa mahahalagang nangyari noong panahong iyon.

Luzon Earthquake (1990) - Walang eksaktong bilang ang ginuho ng lindol na 'to. Building, paaralan, bahay, kalsada, hotel, pabrika at marami pa ang ibang istraktura ang itinumba nito. Tinatayang libo ang namatay dito.

Gulf War (1990-1991) - UN led by the USA versus Saddam Hussein and the rest of Iraq.

Ormoc Flashflood Tragedy (1991) - isa sa worst natural disaster sa panahong iyon. Libo ang natabunan ng lupa o tinangay ng baha kasama ang kani-kanilang mga ari-arian.

Vizconde Massacre (1991) - after 20 years still unresolved.

Mt. Pinatubo eruption (1991)- bilyong piso ang damage ng lintek na pagsabog na ito ng Pinatubo. Marami ang namatay at marami ang inilikas na apektado.

Fidel Ramos presidency (1992) - Nanalo noong presidente si Ramos laban kay Miriam pero sabi naman ni Miriam ay dinaya siya. Bise-Presidente niya si Erap.

Erap Estrada presidency (1998) - Sa Malolos, Bulacan ni Erap ginawa ang kanyang panunumpa at pangalawang pangulo niya si Gloria na noo'y mabait pa at hindi pa nasasapian.

Rene Requiestas demise (1993) - Nasa rurok ito ng kasikatan ng siya'y pumanaw.

Ms. Universe held in Manila (1994) - 'di pa rin makalimutan ang makasaysayang Low tide or High Tide ni Charlene Gonzales.

Pagbitay kay Flor Contemplacion (1995) - Nagalit ang buong Pilipinas sa pamahalaan ng Singapore dahil sa pagkakabitay ng isa sa ating bagong bayani.

Pagkakakulong ni Robin Padilla (1995) - Hindi inakala ng lahat na ang isang Robin Padilla ay ikukulong sa Muntinlupa

Ozone Tragedy (1996) - daang kabataan ang literal na nasunog at na-suffocate sa diskohang ito.Pagoda Tragedy - daang deboto ang nalunod sa paglubog ng Pagoda sa Bocaue.

PELIKULA.

Mula noon hanggang ngayon ay 'di nalalaos ang Hollywood Movies at sa pagpasok ng unang taon ng dekada 90 ay isang matinding "Ghost" ni Patrick Swayze at Demi Moore. Kinabukasan pagtapos manood ng movieng ito ang mga classmate kong babae ay katulad na ng buhok ng bidang si Molly. Kahit hindi bagay basta makiuso lang. Big Hit din noon ang mga movie na: Jurassic Park, Independence Day, Twister, Armageddon, Schindler's List, Face-Off, Con-Air, The Rock, Home Alone, Die Hard, Mission Impossible, Matrix, Scream. Panahon ito ni Arnold Schwarzenegger dahil naka-sampung movie siya sa dekadang ito ilan sa mga ito ay: Total Recall, Terminator 2, Kindergarten Cop at Eraser. Si Julia Roberts naman ang pinakamalupit na aktress ng 90's bagamat apat lang ang movie niya sa kabuuan ng 1990's lahat naman ito ay tumabo sa takilya; Pretty Woman, My Best Friend's Wedding, Notting Hill at Runaway Bride.

Dapat hindi mawala sa listahan ang Titanic ni Leonardo Di Caprio na highest grossing film of all time bago ang Avatar na parehong James Cameron film.

Sa animation, siyempre walang tatalo sa Disney, Aladdin at Mulan na tampok ang singing voice ni Lea Salonga, 1994 ng maipalabas ang tumabo sa takilyang The Lion King, at ang ang napakagandang CGI ng Toy Story (sa pakikipagtulungan ng Pixar ni Steve Jobs) sinundan pa ito ng A Bug's Life noong 1998.

Sa Pinas, ang numero unong aktor noon ay ang bad boy pa noong si Robin Padilla na nakagawa ng 24 movies! At nakulong pa siya sa pagitan ng 1995 hanggang 1998. Katulad ng dekada 80, buhay na buhay pa rin ang pelikulang Pilipino dahil marami ang action film, comedy at mga ST Film na karamiha'y sa Seiko Films madalas bida noon sina Gretchen, Priscilla Almeda, Kaludia Koronel, Nini Jacinto, Natasha Ledesma at ang reyna ng ST si Rosanna Roces. Sa action sumikat ang mga young action star na sina Jeric Raval, Ian Veneracion, Raymart Santiago, Joko Diaz, atbp. Ang Viva Films naman ay abala sa pagpo-produce ng Comedy na halos pare-pareho ang tema pinipilahan ang mga pelikula noon nina Keempee, Andrew E., Gelli De Belen at Jimmy Santos. Sa pagpasok ng taong 2000 ay tila lumamlam ang industriya ng pelikula kahit ang malalaking producer ay minsanan na lang gumawa nito dahil siguro ito sa pagod, pagod sa panonood ng halos pare-parehong istorya at istilo ng hinahandog sa'ting pelikula. Sa Filmfest na lang tayo nakakapanood ng iba't-ibang pelikula pansamantala mahumaling muna tayo sa galing sa pagpapatawa nina Ai-Ai at Vice Ganda. :-(

TELEBISYON.

Marami na ang may Colored na telebisyon sa panahong ito pero iilan lang ang may high-tech na remote control. Wala pa ring cable TV kaya't mabentang-benta ang ating mga lokal na programa. Hindi pa masyadong marami ang teleserye dahil iilan lang ang ipinapalabas na soap opera noon. Ang pinakasikat at pinakamatagal sa lahat ng teleserye ay Mara Clara ni Juday at Gladys tumagal ito ng halos limang taon! (1992 to 1997) Nagsimula sa panghapon nagtapos ng panggabi. Hindi pa nakuntento dahil muli itong inere at ginawa pang pelikula. Sinundan agad ito ng Esperanza na si Juday ulit ang bida syempre isinapelikula din ito. Villa Quintana lang ang naaalala kong nasa programa ng Siyete.

Sa mga bata at isip-bata marami ang nahumaling sa programang Cedie ~ Ang munting prinsepe, Princess Sarah, Sailormoon, X-Men, Dragonball, Mighty Morphin Power Rangers,kabisado ang miyembro ng Teenage Mutant Ninja Turtles (Cowabunga!), Wansapanataym, Takeshi Castle, at sino ang makakalimot sa mga makukulit na bida ng: 4:30 na, Ang TV na! Esmyuski! Ang Batibot noon ay talagang inaabangan ng mga bata 'di tulad ngayon.

Sa mga nanay at tatay na hindi kayang ilipat ang channel sa bahay ay inaabangan ang programang Lovingly yours, Helen ang counterpart nitong Maalaala Mo kaya (ang tagal na nito), Calvento Files, Kapag may katwiran ipaglaban mo, Maricel Drama Specials, at Eye to Eye ni Inday Badiday. Mga game show noon ay: The Weakest Link ni Edu Manzano, Who wants to be a Millionaire ni Christopher de Leon at ang naghihingalong Kwarta o Kahon. Sa Musical variety show naman ay bumida ang ASAP na pinataob ang GMA supershow at SOP sa parehong dekada, The Sharon Cuneta Show, sa unang bahagi ng 90's ay mayroon pang Loveliness kasama doon si Francis M. at si Willie Revillame na konti pa lang ang yabang. May MTV na rin noon sa UHF Channel pero hindi pa ganoon kapopular at naging VJ sa MTV ASIA sina Francis M. at Donita Rose.

Family Oriented naman ang sitcom na walang katapusang Okay ka Fairy Ko na Enteng Kabisote ngayon, Home Along Da Riles na nagsalba sa career ni Dolphy at Tatak Pilipino. Inaabangan ko rin noong ang Music Bureau dati na nagtatampok sa mga lokal na banda katubas ito ng Myx Live ngayon, Okatokat at Baywatch o Beverly Hills 90210 ang ilan pa sa naalala ko. Marami rin ang nanonood ng Magandang Gabi Bayan ni Kabayang Noli (maganda at nakakatakot ang mga Halloween episode nito), World Wrestling Federation at ang taunang Wrestlemania. Ang Marimar ni Thalia ay kinabaliwan ng husto ng mga Pinoy, kaunti lang yata ang hindi nakapanood nito (2 beses pa itong inulit at isinapelikula pa), ito ang nagbigay daan sa iba pang foreign teleserye upang iangkat at panoorin ng masa (kabilang na ang Meteor Garden) sinundan pa ito ng Rosalinda at Maria la del Barrio.

Nag-hit noon sa kabataan ang youth-oriented show ng channel 7 na TGIS nina Bobby Andrews at Angelu de Leon, etc. at kalauna'y sinabayan ito ng channel 2 sa kanilang Gimik na tampok naman sina Jolina at Marvin, Juday at Rico +, etc.

Bago pa magkaroon ng Kuya Kim ay nandiyan na si Ernie Baron at ang kanyang Knowledge Power (radyo at TV) ini-spoof ito noon ni Bossing Vic sa kanilang gag show na TVJ at Mixed Nuts.

Sa pagpasok ng nineties ay nawala ang dalawang political satire na Sic O'clock News at Mongolian Barbeque pero mayroon namang Abangan ang Susunod na Kabanata na bagamat isang sitcom ay ipinapikita ang kalagayan ng pulitika sa Pinas sa nakakatawang paraan, isa pang sitcom na gusto ko ay Ober da bakod naman ng siyete, galing sa channel 5 na Tropang Trumpo (kasama si Gellie de Belen, Chicken!) nag-ober da bakod naman sina MichaeL V. at Ogie upang pagharian ang Bubble Gang na hanggang ngayon ay umeere pa rin sa huling mga taon ng 90's ay lalo itong sumikat ng magkaroon ng segment na "Dating Doon" ni Brod Pete at Brod Jocel. Number one naman sa kalokohan ang Palibhasa Lalake nina Richard Gomez at Joey Marquez kasama ang dalagitang si Carmina ~ nadagdagan pa ito ng ibat-ibang karakter hanggang sa kasawaan na rin ng mga tao dahil sa predictable na pagpapapatawa. Ang channel 9 naman ay may tahimik at simple lang na sitcom pero marami rin ang sumusubaybay ito ay ang Buddy en Sol ni Eric Quizon at Redfrod White+, inaabangan ko dito ay ang tanungan joke sa bandang huli ng programa.

Kakapagod. Napahaba yata ang listahan ko pero okay lang nag-enjoy din naman akong balikan at alalahanin ang nakaraan. Alam kong hindi na mababalik pa ang dekadang ito pero kung bibigyan ako ng tatlong kahilingan na ibalik ang tatlo sa mga ito hihilingin kong: 1. sana'y 'di agad namatay si Francis M. at ang kanyang musika, 2. sana'y 'di muna na-disband ang grupong Eraserheads at 3. sana'y nasa airwaves pa ang istasyong 89DMZ.

Ikaw ano-anong pipiliin mo?