Message Sent 3/5: Reason

Dear Christy,

Hi!

Hindi ko na itatanong kung okay ka dahil alam ko naman na lagi kang okay at dahil isa ito sa sobrang daming magandang ugaling taglay mo na aking hinahangaan; ang maging positive sa halos lahat ng bagay, ang makasilip ng liwanag sa kabila ng pagiging madilim ng nasa paligid, ang makita ang kagandahan ng isang bagay sa kabila ng pagiging hindi maganda nito.

Sobrang saya nang pakiramdam na nagri-response sa iyo palagi 'yung taong gustong- gusto mong makausap (psst, oo ikaw 'yun) na sa sobrang gusto mo siyang laging makausap ay ingat na ingat kang magbitaw ng salitang makakapagpababago ng mood niya o anumang negative na magre-result sa hindi niya na muling pag-reply sa iyo parang lyrics sa kanta na "Afraid for love to fade"...I would rather say an awkward words than lose you. Kaya if you ever feel than I am offending you in some way that I didn't notice sabihin mo naman, sabihin mo rin kung ano 'yung mga hindi okay sa'yo kasi wala akong kakayahang basahin ang isip mo dahil ayaw kong mamiss ang mga "good morning" mo tuwing umaga at ang mga replies mo sa email or FB.

I am happy for you and I just don't know kung paano mo naappreciate or should I say napagtitiyagaan yung mga kakulitan at kalokohan ko. Ilang beses na ba akong nag-thank you sa'yo? Sige sabihin ko ulit: Salamat talaga :). Ang inaalala ko lang parang nasanay na ko na lagi kang nandiyan, paano kung bukas o sa isang araw hindi mo na makuhang makapag-reply? Iniisip ko pa nga lang yung dumarating na mga araw na tuluyan ka nang mawawala nalulungkot na ko (totoo 'yun). Wala naman akong kapasidad na pigilan 'yung dapat na mangyari, the only thing I can do is to accept. As you leave, maiiwan mo sa akin yung positivity mo siguro kung nabigyan lang ako ng opportunity to know you personally mas marami ka pang mapapamana sa akin.

Sabi nga 'di ba, "everything happens for a reason"; may malalim na dahilan kung bakit kailangan mong makahanap ng bagong career, may magandang dahilan kung bakit kailangan mong mag-abroad, may reason kung bakit tayo nagkakausap ngayon at gusto kong ipilit at isingit; may reason kung bakit nakilala mo ang isang tulad ko. 
Hindi man natin maintindihan at malaman sa ngayon kung ano ang mga reasons behind our questions someday, somehow we'll realize it. Hindi man natin alam kung bakit may mga nakahambalang minsan sa ating dinaraanan 'pag nalampasan natin ito dun pa lang natin malalaman ang kahalagahan nito.

Alam mo kung ano pa yung maaalala ko sa'yo? Siyempre yung magandang smile mo. :). Kung 

ide-describe ko 'yung smile mo...para itong sinag ng araw na perpektong inukitan ng pagkaganda-gandang ngiti na bawat makakakita nito ay magkakaroon ng masaya at magandang araw sa buong maghapon. Kaya sa tuwing tinitingnan ko yung mga pictures mo sa FB pakiramdam ko para akong Ice cream na Rocky Road na binilad sa sinag mo na unti-unting nalulusaw, natutunaw at nagkakalat. Bakit Rocky Road? 'Yun kasi ang kulay ng skin ko, haha. Since then, hindi na talaga ako tumitingin sa mga pictures mo kinu-consider kong pahirap 'yun para sa akin (totoo ulit yun).

Dati inaabangan at sobrang nag-ienjoy ako tuwing weekend; ang mag-movie marathon at manood ng 2-3 dvd's on two separate days at ang mga activities ko sa free time ko na 'yun... pero ngayon nabawasan na. Hindi na effective ang anumang ganda ng Hollywood Movies sa ganda ng ating mga conversations (ngiti ka naman). Ang pagkasabik ko sa weekend ay gradually napalitan ng pagkasabik kong makausap ka on weekdays; it's an ironic na kung ano 'yung tagal ng pagkainip ko on weekends ay ganundin naman kabilis ang pag-uusap natin sa phone (wala pa yatang 5 mins 'yun). Pero siyempre dapat maintindihan ko 'yun, ako na nga lang ang nakikilimos ng oras ako pa ang demanding. Haha.

Naalala ko yung reply mo na "not now, not on this lifetime" sa isang email mo, alam mo para akong baliw nang nabasa ko yun bigla akong tumawa kahit mag-isa lang ako, naramdaman ko yung kulit mo kahit malayo ka. Haha. 'Yung kakulitan kaya nating dalawa ay mailabas natin kung sakaling matuloy 'yung dinner or lunch natin? May mapagkwentuhan pa kaya tayo sa dami na ng topic na napag-usapan natin? O baka naman mag-tinginan at maubos lang ang oras natin sa kakalamon. Sauce, asa pa din ako!

Saka 'yung message mo na "I always love talking with you", first time ko 'yun marinig and I want you to know that it is indeed music to my ears! Salamat sa appreciation kahit papaano pala may nag-aacknowledged ng kadaldalan ko. Ako, I love everything about you! I am not trying to compete but I love your smile, your simplicity, your personality, the way you wear your clothes, the way you treat me, your character...basta, I love the way you are.

Again, stay happy. Keep your smiles intact 'coz they will never know what are the reasons behind your smile and it is our greatest weapon to hide our fears and loneliness.

-Geoff