Iskwater

Relokasyon hindi demolisyon.

Bukambibig ng mga maralitang hikahos na nananahan sa gilid ng maliit ngunit multi-milyong pisong halaga ng kalsada mayroon din sa ilalim ng tulay na nakikinig sa saliw ng musikang nanggagaling sa busina ng magagarang oto at dumadagundong na mga trak. Halos tinakwil na sila ng lipunan at pinagkaitan ng biyaya ng kalangitan, may mga tumatawag pa ngang sila ay salot. Hindi ba't sa hanay umano nila nanggagaling ang kumukupit ng iyong kalupi? O pumipitas ng kumikinang na balagat? O ng seleponong nakuha sa koersyon? Maaring oo, maaring hindi pero sigurado hindi lahat. Ngunit teka saan ba nagmula ang umuumit sa kaban ng bayan? O umaabuso sa pobreng obrero? O gumagahasa sa sagradong saligang batas? May piring nga pala si Katarungan. Bulag nga pala ang hustisya.

Ilang beses na ba silang iniahon at iniligtas? Ilang ulit na ba silang kinalinga at inayudahan? Ilang beses na ba silang biniyayaan at tinulungan? Marahil mali ang katanungan. Dapat yata'y ganito: Ilang beses na ba silang ginamit at pinagsamantalahan? Ilang ulit na ba silang biniktima at binusabos? Ilang beses na ba silang inalipin at inalipusta? Libong pangako libo rin ang napako ng mga pulitikong umaastang santo na nagmumumog ng tubig na may basbas ngunit ang katauha'y kataliwasaan sa pagiging banal. Mga katawang gusgusin at nanlilimahid pero kinakamayan sa tuwing ikatlong taon ng mga tapat na lingkod-bayan. Tuloy po kayo sa mapagkunwaring mundo ng magkabilang mundo! Balatkayo sa balatkayo. Isang ang habol ay boto, ang isa nama'y habol ang ilang daang piso.

Dumadanak ng dugo, bumabaha ng luha.

Umuulan ng bote, ng bato, ng apoy, ng tae, ng bala. Literal.

Walang pakundangan kung sinuman ang tamaan, walang pakialam kung maging sanhi ng kamatayan. Iskwater sa sariling bansa, alipin ng mga may utak-banyaga. Salamin ng Pilipino, repleksyon ng Pilipinas. Wala kang dangal kung wala kang pera. Busabos ka kung taga-iskwater ka habang daig pa ang bathala kung umasta ang mga may kwarta at kapangyarihan. Ngunit ang Diyos sa langit hindi sinusuri kung ang bahay mo'y yari sa pader o pusali, kung ikaw man ay hikahos o sa kayamanan ay puspos. Mabuti na lamang.

Ngunit paano mo ba iuuri ang "Ugaling Iskwater"? Ito ba'y metapora sa mga taong sinaniban ng masamang asal o niliteral ng mga taong higit pa sa halang ang pang-unawa?  Bakit sa taga-iskwater hinahalintulad ang kriminal sa lansangan? Higit na nakakatakot naman ang heneral na protektor ng tumutulak ng droga. Bakit sa taga-iskwater hinahambing ang may kabastusang pag-aasal? E higit pa nga sa kabastusan ang halayin ang batas at katarungan? Bakit sa taga-iskwater hinahanay ang may barumbadong pag-uugali? Ano bang uri ng tao ang umaalipusta o tumututok ng baril sa sentido ng kaawa-awang traffic enforcer? Bakit sa taga-iskwater lang ibinibintang ang krimeng holdapan at snatching? Sandali..may ipiniit na ba sa hanay ng pulitikong kumukulimbat sa pondo ng bayan? Diskriminasyon makalipas ang diskriminasyon. Dahil ba sa ang taga-iskwater ay gusgusin? At ang mga disenteng kriminal ay mababango at nakapustura? Siguro nga.

Ilang sandali na lang at bubuwagin na ng otoridad ang kani-kanilang tahanan. Igugupo gamit ang kalawanging piko na hawak ng mamang inaambahan ang sinumang humaharang, mayroon ding gamit ang bareta de kabra na winawasiwas ng bata ni Meyor na makutim ang kulay ng pagkatao't balat at ang iba'y tangan ang martilyong handang ihampas sa hamba at dingding na ilang beses na inabuso o sa haligi ng tahanang humihiram ng katapangan sa taglay na kahirapan. At kung hindi kakayanin ng mano-manong pwersa't lakas itutumba ito sa ayuda ng dambuhalang buldoser na di kumikilala ng habag at pagkaawa.

Sa isang kisap mabubuwag na ang kanilang barong-barong na ang pundasyon ay pinatibay ng sapin-saping suliranin, mga bubong na kinalsohan ng lumang gulong ng sedan na pumuprotekta sa iba't ibang unos na kanilang dinaranas, mga dingding na pinagdikit-dikit ng hinaing at iba't ibang kadalamhatian sa buhay, mga bintana na pinalamutian ng inaagiw na kurtinang ipinangtatabing sa mga mukhang puno ng pighati na panakanaka'y sinusulyapan ang iba ring may gutom na diwa't kaluluwa at pintuang yari sa gulanit na lawanit na di-hamak na mas matibay pa ang pintuan ng kulungan ng mabagsik na Rottweiler na laging nakapinid upang hindi masilip ang kalungkutang nananahan sa loob nito.

Kahit anong pagsisigaw, pagtutol at pag-aklas ay wala ring nangyari nanaig pa rin ang utos ng korte na palayasin ang umano'y sagabal at masakit sa paningin ng mga timawa at salaula. Binusabos na busabos. Aliping inaalipin.

Malabo ang mundo. Mabuti pa ang aso may tahanang gawa sa matatag at di kinakalawang na bakal na higit ang halaga sa sampung libong piso na ang sukat lang ay wala pa sa tatlong metro kwadrado, may pagkaing mula sa karne na halos doble ang halaga ng isang kilong bigas ng nagdarahop na maralita, aabot o hihigit sa dalawampung libong piso ang halaga ng isang matakaw na aso pero ang halaga ng isang anghel na sanggol ay 'di pa aabot sa sampung libo. Mapapalad na mga aso; kinakalinga at inaaruga. Kulong ang katumbas kapag inabuso, pinatay o kinatay pero parang lunatikong walang nag-alala, walang napiit at walang nag-imbestiga noong may tumimbuwang na taga-iskwater na dukha. Lumaban daw kasi. Ganon ba? Bakit 'di ninyo paslangin ang mga sundalong pulitiko na lumaban noon sa gobyerno? Si Panfilo, si Antonio o ang matikas na si Gringo na mga loyalista raw ng kalayaan at demokrasya. Ito ang mundong mas matimbang na ang karapatang pang-aso kaysa karapatang pangtao.

"Masanting pin karela! Kaibat na ning adwang pulo banua apalakwan dala din, kalwat deng pekenabangan ing gabun, ede pa buring ibie keng talagamg mikibandi, kaibat ngeni mimimua la keng gobyerno uling apihan do kano. Didinan da noman a sapat a pera at alipatan da, eno man bisa uling malao't kanu keng pipagobran da at mas buri da pa ing , makipagmurahan la, makipagbaronggahan la, at makipaglabanan la, at makipagpatayan la kareng otoridad. King metung a banda, wa ,makalunos la pin peru makananu naman nung ila naman ing mikibandi keng gabun a tutuknangan da? Nanu ing gawan mu? Ninu kanyan ing akakit mong me agrabyadu?" Litanya at pangangatwiran ng kapitbahay kong si Nanay Conching habang pinanonood ang demolisyon sa paborito niyang 24 Oras.

Uy, may bago na palang tawag sa mga taga-iskwater, "Informal Settler" na daw ang dapat nating itinatawag sa kanila. Maganda raw kasing pakinggan, eh ano ba naman kayang ipinagkaiba nito kung tawagin man natin silang 'iskwater' o 'informal settler'? Tulad ng nakikita mo sa tuwing paligid ay dumidilim. Malagim.

Minsan may isang kwento

Tampok ang kantang kung ilang beses nang ininit
Nang mang-aawit na mas kiri pa sa dalagitang nagpipilit.
Istoryang halos 'sing edad ng dinoktor na kasaysayan
Tunog mayamang pangalan, tatsulok na pagmamahalan.
Pangangalunya, paghihiganti, panunupil.
Pakikiapid, inggit, sekswalidad, pangingitil.
Digmaan ng marangya laban sa maralitang dukha.
Bastardo, bastarda 'tangna wala na bang iba?
Sa tirik na araw o gabing mabulahaw.
Giliw na giliw, baliw na baliw, hayok na parang halimaw.

Hindi ka na nakakatuwa
Kung pwede lang ipagulpi sa gwardyang may batuta.
Isip na hanga sa mabulaklak na dayalogo
Utak na kalam sa hangal na komersyalismo.
Ang oras na dapat sa anak ay sapilitang inaagaw
Nang mitikal na kwentong drama sa iyo'y ibinugaw.
Kahit sanglibong ulit patok pa rin at tinatangkilik
Manhid sa pagod at antok na matang nakalisik.
Tanghaliang tapat hanggang likod ay lumapat
Mula musmos na walang muwang hanggang sa matandang may kapansanan.

'Di makaihi, 'di makakain,'di maiwanan
'Di makausap, pinigil ang tae, 'di mabitawan.
Nakangiti parang sinto, muntangang nakamasid
Habang anak na paslit nasa eskinita't nanlilimahid.
Parang isang drogang palaging hinahanap
Parang isang alak na nakalalasing sa sarap.
Tagatangkilik na tila ginigiyang kung 'di masilayan
Itsura ng sugapa na hindi matanggihan.
Parokyanong matalinong malalahad ang detalye ng istorya
Ngunit 'di batid na ang anak ay nasa bingit na ng pariwara.

Hoy, teleserye!
Letse ka. Ano bang meron ka at para ka nang sinasamba?

Magkabilang Mundo

Lubhang hindi matatapos ang ating paghahalintulad at paghahambing sa magkabilang mundo ng buhay. Katunayan lang ito na ang lahat ng nais nating mangyari ay hindi aayon sa ating kagustuhan. Na habang may mga taong labis ang kayamanan may mga tao namang lugmok sa kahirapan, habang ang kalabisan sa iba ay pakikinabangan pa ng marami, habang ang iyong pinanghihinayangan ay sinasayang lang ng iba, habang ang basura sa mayayaman ay kayamanan pa ng mahihirap. Marami ang madalas na sinisisi ang mga kabiguan sa kung kani-kanino at kung saan-saan kahit wala naman itong kaugnayan at kinalaman sa kinahinatnan ng kanilang buhay. Na sa halip na magsumikap ay hinahayaan ang sarili na malubog at tuluyang hindi na bumangon sa isang hamon at pagsubok. May mga taong patuloy na ikinukulong ang pag-iisip; na ang mayayaman ay mapang-api at ang mahihirap ay mahirap pagkatiwalaan. Iwaksi sana natin ang ganitong mentalidad dahil kahit may kurot at kapiranggot na katotohanan ito hindi naman ito aplikable sa lahat ng tao. Hanggang saan ba tayo dadalhin ng paniniwalang ito? May buti bang maidudulot ito sa atin? Tandaan...Ang kasalanan ni Pedro ay 'di kasalanan ni Juan; ang naging kapalaran ng iba ay maaaring hindi mo kapalaran; ang katarungang nakamit ng iba ay maaaring ipagkait sa iyo at marami ang nasa ganitong kalagayan kahit ang isang pangulo ~ dahil may mga pagkakataong nangingibabaw ang mahuhusay magtago ng kasalanan at minsan ding nananaig ang mahusay sa pagsisinungaling at kadalasan parang kasalanan na rin ang magsiwalat ng katotohanan.

~ Habang may mga taong pumapadyak na ang halaga ng sapin sa paa ay libo-libo
May mga taong nakapaa lang at 'di alintana ang paglalakad ng kung ilang kilometro
~ Habang may mga kabataang sinasayang ang pagkakataong makapag-aral
May mga taong napagkaitan ng oportunidad ng isang edukasyong pormal
~ Habang may mga taong inaabuso ang sarili dahil sa iba't-ibang bisyo
May mga tao namang lubos na nagsisisi at nakaratay sa karamdaman dahil din dito
~ Habang may mga taong patuloy na nakalalaya sa kabila ng sandamakmak na kasalanan
May mga taong ngayo'y nakapiit kahit inosente at 'di ginawa ang paratang
~ Habang may mga opisyales na lumalamon ng pagkaing milyones ang halaga
May mga taong nagdarahop na kinakain ang tira-tira ng iba
~ Habang ang ilang Heneral ay nangungulimbat ng kung ilang milyong piso
Ang kanyang mga sundalo naman'y nakikipagdigma ng walang sapat na gamit at kay baba ng suweldo
~ Habang ang mga pulitiko'y malayang nangungulimbat sa kaban ng bayan nang nakatawa
May inang tumatangis dahil agad na ikinulong sa ibinulsang gatas na nasa lata
~ Habang may mga kababaihang walang pag-aalalang nagpapalaglag ng bata
Maraming kababaihan ang hindi nabiyayaang maging isang ina
~ Habang may mga taong may koleksyon ng iba-iba at mamahaling sasakyan
May mga taong walang pamasahe at di makarating sa dapat na puntahan
~ Habang may mga batang hindi na mabilang ang dami ng laruan
May mga batang hindi mabigyan kahit man lang manyikang basahan
~ Habang may mga taong tumututol sa pagkain dahil sa kaartehang dahilan
May mga taong literal na gumagapang na lang dahil sa kagutoman
~ Habang may mga taong nakatira sa malapalasyong tirahan
May mga taong ang barong-barong na nasa ilalim ng tulay ang itinuring nilang tahanan
~ Habang may mga taong nagsasayang ng oras at pera sa sugalan
May mga taong humihiling ng kaunting sandali na ang buhay ay madugtungan
~ Habang may mga taong humihiga sa karangyaan
May mga taong inuutas sa halagang 'sandaang piso lang
~ Habang may mga taong nagnanais na kitilin ang sariling buhay
May mga taong pilit na nilalabanan ang kamatayan sa kabila ng malalang karamdaman
~ Habang ang mga may kapangyarihan ay winawalanghiya at inaabuso ang batas
May mga tao namang sumisigaw at naghahanap ng katarungan.

Nakalulungkot. Subalit lahat ay pawang totoo at matuto sana tayong tanggapin ang katotohanang ito na ang buhay ay sadyang hindi patas; kung may mayaman may mahirap, kung may nabubusog may nagugutom, kung may kasiyahan may kalungkutan. Datapwat magkaugnay ang magkabilang mundo ito pa rin ang bumabalanse sa mundong ating ginagalawan.
Kung walang mayaman, sino ang magbibigay ng pagkakataon sa mga mahihirap na maghanap-buhay?
Kung walang kalungkutan, pa'no natin mapapahalagahan ang kaligayahan?
Kung hindi tayo nagugutom, makuha pa kaya nating magsikap?
Kahit sa lumang panahon ng kasaysayan ay ganito na ang naitakda. May mga panginoon at taga-silbi, may hari at may mga alipin, may mang-aapi at may inaabuso. Sino ba ang may kakayahang baguhin ito? Wala. Mananatili na ito ngayon, at bukas gaya ng pag-iral nito noong unang panahon.
Napakaiksi lang ng buhay para magmukmok, magnilay at manisi sa mga bagay na hindi natin kayang baguhin. Ang tao'y may kanya-kanyang pag-iisip at kakayahan. Ang tao ay tao at walang nagsabing tayo ay perpekto subalit pansin mo ba na parati na lang nating ginagamit na dahilan at hustisya ang pagiging tao natin para sa ating nagawang kasalanan? Kahit na madalas ay alam naman natin na kasalanan pero patuloy pa rin nating gagawin ang kasalanang ito.
Kung ginusto mong sayangin ang iyong oras, salapi at buhay ikaw ang magdedesisyon nito. Pero sana maisip naman natin ang buhay sa ilalim na bahagi ng mundo. Hindi man natin kayang baguhin ang mundo sana'y hindi rin tayo manatiling taga-silbi, alipin, mahirap, taga-sunod at api-apihan ng mga ligaw ang pag-iisip.
At kung bigo pa rin tayo makuhang maging makatotohanan ito, hindi pa rin ito dahilan para tayo'y gumawa ng kasamaan at hahayaan na lang natin ang ating mga sarili na sumabay at matangay sa dausdos ng agos ng kasalanan kahit mayroon pa tayong isang sangang makakapitan.

Noon at ngayon

Malayo na ang narating ng tao sa lahat ng larangan at aspekto. Ang teknolohiya, siyensiya, moda, pelikula, medisina at iba pa ay malayong-malayo na kumpara sa ngayon. Ganundin ang pananampalataya, kaugalian, paniniwala, kasabihan at iba pang lumang nakagawian nang mga tao ay iba na rin sa kasalukuyan. Kung hindi man ito tuluyang nabago ng modernong panahon karamihan naman ay lubusang nag-iba siguro'y nakatakda talaga ito dahil ang tao noon at ngayon ay malaki ang pagkakaiba.

Ano-ano ito?
Halika, liripin natin ang ilang pagkakaiba at pagbabago ng noon at ngayon. Mula sa may kababawan hanggang sa may kalaliman.


Noon. Hindi lahat ng babae ay maganda.
Ngayon. Hindi lahat ng maganda ay babae.

Noon. Ang "virginity" sa kababaihan ay isang malaking isyu.
Ngayon. Pangkaraniwan na lamang sa magkasintahan ang premarital sex.

Noon. Karamihan sa kababaihan ay tipong "Maria Clara".
Ngayon. Karamihan sa kababaihan ay liberated na.

Noon. Ang tattoo sa katawan ay iniuugnay lamang sa mga preso at ex-convict.
Ngayon. Ang tattoo kahit anong itsura ay itinuturing na form of art.

Noon. Mahigpit na ipinagbabawal ang mga naka-shorts at nakatsinelas sa mga establisimiyento.
Ngayon. Cool nang maituturing kung ikaw'y naka-shorts ng ubod ng igsi at nakatsinelas lamang kahit saan ka man magtungo.


Noon. (Halos)Libre ang inuming tubig at ligtas kahit galing sa gripo.
Ngayon. Debote na ang tubig at mineral ang tawag kahit hindi naman.


Noon. Ang pagmamano, pag-gamit ng po at opo ay pangkaraniwan na lang sa kabataan.
Ngayon. Ang pagmamano, pagsasabi ng po at opo ay bihira na lang at parang asiwa ang kabataan sa pag-gamit nito .


Noon. Kuntento at nakangiti na ang masang Pinoy sa matamis na kamote at kapeng barako.
Ngayon. French Fries at kape sa Starbucks ang paborito nang naghihirap daw na Pinoy.


Noon. Ang singko, mamera lalo't ang piso ay malaki ang halaga at marami ang mabibili.
Ngayon. Halos wala ng halaga ang sampung pisong nasa bulsa mo.


Noon. Tuwing Huwebes ay may mga bagong pinapalabas na pelikulang Pilipino.
Ngayon. Tuwing ikalawang buwan na lang halos magpalabas ng pelikulang Pinoy.


Noon. May sense ang karamihan sa mga mga programa sa telebisyon, kanta at pelikula.
Ngayon. Kahit walang kwentang kanta ay bumebenta, kahit paulit-ulit na teleserye ay mataas ang rating at kahit na walang kwenta ang istorya ay pwede ng pelikula.


Noon. Malaki ang respeto ng mga anak sa kanilang mga magulang na isang sutsot pa lang ay agad na tumatalima ang anak.
Ngayon. Halos wala ng galang ang mga anak sa magulang. Kahit lawit na ang dila ng magulang sa kakasaway ay hindi pa rin sumusunod ang anak.


Noon. Halos isang tao lang ang kinasusulakman at kinaiinisan ng mga Pinoy sa pulitika.
Ngayon. Halos lahat na ng pulitiko ay kinasusuklaman at kinaiinisan ng mga Pinoy.


Noon. Malaki ang pag-galang ng mga tao sa mga Pulis at Militar.
Ngayon. Itinuturing na ng maraming Pinoy na notoryus ang Pulis at militar at hindi ka ligtas sa kanila dahil sa iba't-ibang kontrobersiyang kanilang kinasasangkutan.


Noon. Isang sagrado at pinahahalagahan ng husto ang privacy ng mga tao.
Ngayon. Halos lahat na ng mga tao ay isinisigaw at isinahihimpapawid pa ang bawat kilos, galaw at lugar na pupuntahan sa pamamagitan ng facebook, twitter, blog at online journal.


Noon. Itinuturing na luho ang pagkain ng mansanas at iba pang angkat na prutas dahil sa kamahalan ng halaga nito.
Ngayon. Bagamat hindi na luho at mahal ang halaga ng mansanas marami pa rin naman ang hindi makakain nito dahil sa kawalan ng pera.


Noon. Library, Recto at hard to find encyclopaedia ang sources ng research at term papers.
Ngayon. Google, Wikipedia at iba pang search engine sa Internet ang katapat ng anumang impormasyon kailangan mong malaman.


Noon. Napakamahal at aabuting ng mahabang panahon bago ka magka-telepono. Simbolo rin ito noon ng karangyaan.
Ngayon. Minuto lang ang iyong kailangan para ikaw'y magkatelepono at ito ay sa murang halaga.

Noon. Pilit na ikinukubli nang kalalakihan ang kanilang pagkabading.
Ngayon. As early as 10 years old ay lantarang ipinapakita na ang kabadingan.


Noon. Proud ang bawat Pilipino sa likas at taglay na kulay kayumanggi.
Ngayon. Marami sa mga Pilipino ay nais pumuti kaya malakas ang benta ng Glutathione kahit ito'y mahal.


Noon. Halos bawat kanto ay may pabasa o pasyon sa panahon ng Semana Santa.
Ngayon. Halos wala ka nang nakikita o naririnig na pabasa o pasyon sa panahon ng Semana Santa.


Noon. Napakahalaga ng buhay at isusugal at isasakripisyon ng ina ang mismong sarili niyang buhay para lamang sa anak.
Ngayon. Walang pakundangan at walang respeto sa buhay ang marami sanang ina dahil ayon sa pag-aaral higit sa kalahating milyong sanggol ang intensyonal na pinalalaglag taon-taon.


Noon. Ang anumang uri ng panlalait sa kapwa ay itinuturing na masamang gawain.
Ngayon. Ang panlalait ay isa na lang pangkaraniwang ugali ng marami at marami-rami na rin na pinagkakakitaan ang gawaing ito.


Noon. Banal at Sagrado ang pag-gunita ng mga Pilipino sa Semana Santa. Walang radyo, walang telebisyon at walang maingay.
Ngayon. Marami ang sinasamantala ang panahong ito para magliwaliw at magbakasyon sa iba't-ibang beaches at pool, may mga bukas na bar, sinehan at iba pa maging sa araw ng Biyernes Santo lalo na ang Sabado de Gloria.


Noon. Hinahangaan tayo ng bansang South Korea dahil sa ganda ng ating ekonomiya.
Ngayon. Pilipinas na ang humahanga sa bansang South Korea sa ganda ng kanilang ekonomiya.

Noon. Muntik ng maging mayaman ang bansang Pilipinas.
Ngayon. Ang Pilipinas ay kabilang na sa pinakamahihirap na bansa sa mundo. :-(

Hindi na nga maikakaila na napakalaki na nang pagbabago't pagkakaiba ng noon at ngayon. At sa darating pang mga panahon ay marami pa ang magaganap na pagbabago. Kung kailangan nating sumabay sa pagbabago at agos ng panahon ay hindi ko alam dahil maraming pagbabago ang hindi angkop sa nais nating mangyari datapwat tutol man tayo dito ay wala tayong magawa. Madalas kung ano pa ang ayaw mong magbago 'yun pa ang may malaking pagbabago. Sabi nga eh, walang permanenteng bagay dito sa mundo kundi ang pagbabago (bukod siyempre sa buwis).

Equality

Hanggang ngayon ba'y nangangarap ka pa rin ng pagkakapantay-pantay?
Hanggang ngayon ba'y iniisip mo pa ring may posibilidad itong mangyari?
Kung ang sagot mo'y oo, dapat ka nang gumising at ibaon sa limot ang iyong pangarap.
Ang "equality" ay nasa isip lang natin at ang mangyari itong ganap ay suntok sa buwan at isang malayo sa katotohanan.
Malabo itong mangyari sa kasalukuyang panahon, hindi ngayon at lalong hindi bukas. Ang diskriminasyon ay laganap saan mang lugar; sa Pilipinas man o sa ibang panig ng mundo.

Sa mundong ating ginagalawan ang mga may pera ang madalas na pinapaboran, ang mga may kapangyarihan ang nasusunod, ang may impluwensiya ang mauuna at ang may katungkulan ang nangingibabaw. Kung hindi ka kumbinsido dito ay baka sa ibang mundo ka naninirahan. Hindi ako pesimista bagkus ako'y isang realista ~ ang aking sinasabi ay ang aking nakikita kung hindi mo ito alam siguro'y nakapikit ang mata mo sa ganitong sitwasyon at pinipili mo lamang kung ano ang gustong makita ng mga mata mo.

Nakasabay mo na ba sa pila sa pagkuha ng driver's license o pagproseso ng passport ang mga taga alta-sosyedad?
Nakita mo na ba kung paano idiskrimina ang mga taong gusgusin?
Alam nang lahat na nangungurakot ang karamihan sa opisyal ng gobyerno pero ilan na ba ang napatunayan dito?
Samantalang ang isang inang nag-shoplift ng isang latang gatas para sa anak ay agad na ikinulong...
Sino ba ang unang makakakuha ng upuan sa isang punuang restawran ang isang kilalang tao o ordinaryong si Juan?
Ano ba ang tingin ng mga dayuhan sa mga Pilipinong gaya mo?
Bakit hindi kayang tiketan ng traffic enforcer sa isang traffic violation ang bata ni congressman?
Ano ang dahilan bakit hindi nasisita sa kalsada ang nagmamayabang na commemorative plates ng mga magagarang sasakyan?
Ano ba ang dahilan bakit mahilig manggipit ang kapulisan?
Kung ordinaryong OFW ang nahulihan ng drugs sa Hongkong, pareho din kaya ang magiging sintensiya dito?
Kung hindi kaya mga heneral ang nangungulimbat sa pondo ng gobyerno, pwede rin kaya ang plea bargaining agreement?
Hindi ka ba nagtataka kung bakit madaling maresolba ang kaso kung ang mga bikitima'y maipluwensiya at kapag mahirap ay aabot sa kung ilang dekada?
Dumaranas din ba ng mahabang pila ang mga makapangyarihan sa pagpaparehistro sa eleksyon?
At tagaktak din ba ang kanilang pawis tuwing boboto sa mga masisiskip na presinto?
Mabilis ba makamit ang hustisya sa gaya nating ordinaryong tao lang?
Kung hindi kaya Gobernador ang itinuturing na salarin sa isang masaker sa Mindanao, may sarili din kaya itong selda?
Kung hindi kaya Senador ang isang pinaghahanap nang batas hindi rin kaya ito mahahagilap?
Bakit kakaiba at maginhawa ang selda ng convicted congressman kumpara kay Horaciong Hudas?
Bakit kaya ilag at iwas ang pulisya kung ang suspek sa rape case ay kagalang-galang na alkalde ng bayan?
Bakit hindi nakulong sa ordinaryong piitan ang mataas na opisyal na napatunayang mandarambong sa pondo ng bayan?

Ang tao'y madalas na nalulunod sa isang basong tubig kaunting papuri, parangal o nakamit na tagumpay sa buhay ay akala mong hindi na siya mabubuwag. Kaysarap kasi ng pakiramdam na mauna sa lahat, maka-isa at makalamang na akala mong siya lamang ang anak ng Diyos. May mga tao din namang nakatuntong lang sa kalabaw akala mo'y kalabaw na rin sila ~ mga taong nakakapit sa impluwensiya ng iba, mga taong nakasama lang sa inuman ang isang may katungkulan akala mong sila na rin ang may kapangyarihan.
Hanggang saan ka ba dadalhin ng impluwensiya mo?
Hanggang saan ba makakarating ang iyong pera?
Hanggang saan ang hangganan ng iyong kapangyarihan?
Maaaring "unlimited" ito kung ito'y iyong mapapanatili, maaaring hindi ka galawin hangga't ikaw'y nasa puwesto, maaaring marami ang makikinig kung ang iyong pera ang nakiusap at nagsalita. Haha, nakakatawa ang mga taong ganito.

May mga bagay na totoo at hindi dapat itinatanggi dapat natin itong tanggapin hindi sa dahilang ito ay tama at nararapat subalit ito ang katotohanan. Hindi na natin ito kayang baguhin, kung kaya nating sumabay sa agos para tayo'y hindi mapahamak gawin natin ito pero hindi ibig sabihin nito na dahilan na rin ito upang tayo naman ang manggipit. Ang mundo'y malupit gayundin ang ibang taong nalulunod sa kapangyarihan, mga taong nabulag sa kinang ng kayamanan at ganid na maituturing kumpara sa karamihan. Ang equality na hinahanap natin ay hindi natin makikita dito kundi sa ibang panahon, sa ibang buhay ~ doon...walang mayaman walang mahirap, walang pinagsisilbihan walang taga-silbi, walang malinis walang marungis, walang makapangyarihan walang hikahos. Doon...sigurado may equality.