Mabuting Balita

"At ayon sa Kawikaan Talata Tres, Bersikulo 28: Huwag mong sabihin sa iyong kapuwa, Yumaon ka, at bumalik uli, at bukas ay magbibigay ako; pagka ikaw ay mayroon."

"Dahil madalas mga kapatid na ang nagbibigay ang siyang laging pinagpapala, kaya't kung ano mang blessings ang meron ka ngayon lahat ito ay galing sa itaas na marapat lang na maishare sa mga taong higit na nangangailangan nito. Hindi mo mapapansin mga kapatid na ang balik nito sa'yo ay higit pa sa pitong ulit!" si Bro. Vincent ang nagsasalita, nakatayo ito sa loob ng pampasaherong bus na biyaheng Fairview.

Humigit-kumulang labing-limang minuto na si Bro. Vincent na nagpapahayag ng mabuting balita sa mga pasaherong naririto, hawak ang bibliya sa kaliwang kamay habang ang kanyang kamay naman nito'y nakahawak sa stainless na poste ng bus, malapit sa estribo. Nakasuporta ang kanang paa nito para sa biglaang paghinto ng sasakyan. Nakapostura ng husto si Bro. Vincent, nakarosas na longsleeve na tinernuhan ng itim na pantalon at brown na leather shoes.

Pasado alas-dose na ng tanghali. Mula alas-nuwebe kaninang umaga ay pang-apat na bus na ito na kanyang binahaginan ng magandang balita. Limang beses isang linggo ay ginagawa niya ito, magmula sa kanto ng Litex Road sa Commonwealth Ave. ay mag-aabang na siya ng pampasaherong bus na biyaheng Makati. Tatantiyahin ni Bro. Vincent na tapos na ang kanyang pagpapahayag bago pa dumating ang Cubao dahil tatawid na siya pakabilang kalsada upang sumakay naman ng bus patungong Fairview at bababa naman siya ng Don Mariano.

Pagkatapos ng kanyang mahabang pagpapahayag ng mabuting balita sa mga pasahero ng bus ay mamahagi siya ng puting sobreng may nakatatak na 'LOVE OFFERING' sa mga pasaherong sakay ng bus.

Kahit halos wala ng espasyo sa loob ng bus sa tuwing rush hour sa dami ng pasaherong sakaynito, matiyaga pa rin siyang nakikisiksik upang magpahayag ng mabuting balita.

Kahit minsan ay halos ipinagtatabuyan na siya ng kundoktor ng bus na kanyang nais akyatin ay hindi siya sumusuko at ipinagkikibit-balikat niya lang ang mga ito.

Kahit tagaktak na ang katawan niya ng pawis dahil sa kasagsagan ng init ng araw ay hindi siya nagdadalawang isip na magbahagi ng mabuting balita sa mga nangangailangan nito.

Dalawang beses maghapon ginagawa ito ni Bro. Vincent, umaga hanggang tanghali at hapon hanggang sa mag-gabi. Sa pagitan ng alas siyete at alas otso ng gabi'y uuwi na siya at sa tanghali nama'y sasaglit muna siya sa bahay upang mananghalian.

Maglilimang taon na niyang gawain ito. Naging bihasa siya sa pagpapahayag ng mabuting balita nang mapadalas ang pag-attend niya sa Bible Study dalawang beses isang linggo sa kapilyang malapit sa kanilang lugar.

Dating researcher si Bro. Vincent sa isang tabloid ngunit nang tumamlay ang benta ng diyaryo dahil sa halos libreng access ng mga tao sa internet, humina na rin ang kompanyang kanyang pinapasukan. At dahil doon napilitang magbawas ng empleyado ang kanyang employer at kabilang siya sa minalas na masisante, kaunti lang ang nakuha niyang kabayaran mula sa kanyang kompanya dahil ilang taon pa lang mula ng lumipat siya dito. Sa edad niyang apatnaput-apat hirap siyang humanap ng bagong mapapasukan, paubos na rin ang perang kanyang natanggap mula sa huling kompanyang pinasukan niya nang maging aktibo siya sa bible study.

Sanay na si Bro. Vincent sa eksena sa loob ng bus sa tuwing siya'y nagpapahayag ng mabuting balita; may nagtutulog-tulugan, may patay-malisya, may nakatingin sa labas ng bintana, may mga nakasuksok na earphone sa tainga, may kunwari'y ka-text, may naglalaro ng android, may hindi tumitigil sa pagkukwentuhan, may mangilan-ngilang kunwa'y nakikinig ngunit sa kabuuan ay iilan lang ang talagang binibigyan siya ng atensyon. Sinasanay na lamang niya ang kanyang sarili sa ganung senaryo, sa loob ng limang taon manhid na rin siya sa pasaring ng ibang tao lalo na sa tuwing iaabot niya ang puting sobre sa mga pasahero.

Tulad ngayon, tila walang interes ang mga tao sa kanyang pinagsasabi pagkatapos ng labing-limang minutong pagpapahayag ng mabuting balita iilan lang kaya ang nakaintindi sa kanyang salita? Halos walang pagnanais ang mga pasahero na tanggapin ang kanyang puting sobreng kanyang inaabot. Alam na niya ang takbo ng utak ng mga tao sa bus na ito, sa hirap nga naman ng buhay ngayon mahalaga ang bawat pisong lumalabas sa kanilang bulsa bukod pa sa pagsasamantala ng mga oportunista na gagawin ang lahat kumita lang sa ngalan ng pera.

Matapos kolektahin ang mga puting sobre sa mga pasahero, isang pamamaalam at pasasalamat ang kanyang binitiwan bago bumaba: "Batid kong hindi sapat ang salitang salamat sa pagtanggap niyo ng maluwat sa akin, na sa kabila ng kaabalahan niyo'y pinatuloy niyo ako rito. At sabi nga sa Salmo Bersikulo Beinte, Talata Tres hanggang Kuwatro, Alalahanin nawa ang lahat ng iyong mga handog, at tanggapin niya ang iyong mga haing sinunog; Pagkalooban ka nawa ng nais ng iyong puso, at tuparin ang lahat ng iyong payo. Muli, maraming salamat at magandang araw sa inyong lahat, pagpalain nawa tayong lahat ng Maykapal."

Sa kanto ng Litex Road siya bumaba. Dumaan muna siya sa isang karinderya, bumili ito ng dalawang putahe ng ulam. Pagkatapos nito'y sumakay na siya ng tricycle.

"Yehey, nandiyan na si Papa! Makakakain na tayo!" tanaw ni Jewel ang ama mula sa pagbaba nito sa tricycle. Panganay na anak nina Bro. Vincent at Amy si Jewel - anim na taong gulang na ito at bunso nila si Sonny na mag-iisang taong gulang na sa susunod na buwan.

Inilapag ni Bro. Vincent ang dala-dalang pagkain, sabay halik sa asawa't mga anak. Nakahain na ang kanin sa mesa, nakahanda na rin ang apat na pirasong pinggan at mga kubyertos. Pasado ala-una na ng hapon nang makarating si Vincent sa bahay tiyak niyang gutom na ang kanyang mag-iina, mabuti na lamang at hindi gaanong trapik sa EDSA kundi'y magugutom sila ng husto.

"Kumusta?" bungad ni Amy sa asawa.

"Heto, matumal. Parang ayaw na magbigay sa love offering ng mga tao." sagot ni Vincent.

"Kung bakit naman kasi hindi ka pa maghanap ng matinong trabaho, mahirap umasa sa ganyang uri ng hanapbuhay baka dumating ang panahon na wala ka nang maiuwing pera para sa pamilya mo. Hala ka, ikaw din."

"Hindi naman siguro, hangga't nakakarinig ang mga tao ng mabubuting balita may magbibigay at magbabahagi kahit papaano ng biyaya. Hayaan mo makalipas lang ang birthday ni Sonny, mag-aapply na talaga ako ng trabaho pero hangga't wala pa akong mapapasukan, ito ang alam kong pinakamabilis na paraan para kumita ng pera. Tara, kain na tayo, gutom na rin ang mga bata. Mamayang alas-dos lalarga pa ako para dumilihensya ng pagkain natin mamayang gabi at para na rin makaipon sa birthday ng bunso natin." paanyaya ni Bro. Vincent sa asawa na halatang pagod at gutom na rin.