Walang Label

Krrriiing....krriiing...

"Thank you for calling Gallego Mining Company. Good afternoon this is Christy how may I help you?"

"He...hello."

"O Geoff, Ano at para kang bubuyog diyan bulong ka ng bulong? Kachat na kita sa Skype ah hindi ka pa nakontento at tumawag ka pa talaga ha."

"Ang tagal mo kasi sumagot sa chat eh saka ang hirap magtype sa keyboard ko, mas okay dito sa telepono dinig ko 'yung lambing ng boses mo."

"Sus, ang arte. Nag-xerox po kasi ako kaya hindi po ako nakasagot agad sa huling message mo po."

"Ang dami mo namang 'po' parang pinapamukha mo naman sa'kin na masyadong malaki ang agwat ng edad natin para 5 years lang naman ang tanda ko sa'yo. Kumusta ka na?"

"Kumusta? Tinanong mo na 'yan kanina sa chat ah at sinagot ko na rin 'yan."

"Basta...sagutin mo lang, sige na. Kumusta ka nga?"

"Sige na nga. Okay naman ako. Kung makakumusta ka naman parang hindi tayo araw-araw nag-uusap."

"Mabuti naman at okay ka. Gusto ko kasing naririnig na okay ka dahil 'pag naririnig ko 'yun galing sa'yo mas lalong nagiging okay ang pakiramdam ko. Alam mo, namimiss na kita..."

"Natatakot ako 'pag sinasabi mong 'namimiss mo ako' kasi sabi mo dati 'yung tagalog ng 'I missed you' ay nagkamali ako sa'yo."

"Haha. Joke lang 'yun saka dati pa 'yun. Ibang 'miss' ang ibig kong sabihin...'yung totoong miss!"

"Sure ka diyan ha? Namiss mo agad ako? Di ba nagdinner lang tayo kagabi? 'Wag ka ngang masyadong thoughtful and caring baka hanap-hanapin ko 'yan."

"Kahit araw-arawin mo pa ang paghahanap sa pagiging thoughtful and caring ko hindi ito magbabago para sa'yo. Miss talaga kita, 'coz you are the only person worth missing than anybody else. Saka bakit mo naman hahanapin kung hindi naman nawawala?"

"Ayos ah! Boy pick-up, ikaw ba 'yan? Hahaha!"

"Nakakainis naman 'to. Hindi pick-up line 'yun no, totoo talaga 'yun.

Hindi ko pala naikwento sa'yo nung last week Wednesday na absent ka. Sa kagustuhan kong mabawasan ang pagkamiss ko sa'yo binasa ko 'yung mga conversation natin dati sa Skype..."

"O anong nangyari?"

"Ayun, imbes na mabawasan 'yung pagkamiss ko sa'yo lalo kang kitang namiss.."

"Alam mo para kong Lotto?"

"Lotto?!? Bakit, ano koneksyon ng lotto?"

"Kasi lagi kang nambobola! Hahaha!"

"Ah ganun...Alam mo 'pag kausap kita feeling ko mayaman ako."

"Bakit naman?"

"Kasi mahirap 'pag wala ka...Hello, hello! Nandiyan ka pa ba?"

"Oo, nandito pa ko Boy Banat. May dumaan lang anghel sandali. Hihi"

"Uy, thanks pala sa kahapon ha? Salamat sa oras, salamat sa masarap na dinner, salamat sa pasensya, salamat sa text, salamat sa trust, basta salamat sa lahat-lahat. It was my best dinner ever. Paano na lang talaga ako kung wala ka? Akalain mo 'yun...three days tayong walang communication tapos bigla kitang napapayag na magdinner kagabi. Wow, ang saya ko lang, Sobrang saya. Kaya 'pag may nagtanong sinong napapasaya mo everyday pwede mong sabihin 'yung pangalan ko..."

"Ayos ah, parang commercial lang ng Coke, hehe. Seriously, 'wag mo naman sabihing ikaw lang ang masaya kasi hindi naman ako papayag na makasama ka for a dinner o kahit simpleng snack lang  kung hindi ako masaya sa'yo. Masaya ako sa'yo at buo ang tiwala ko sa'yo, basta may time lang willing ako to spend an hour or two just for you."

"Ang sarap naman pakinggan niyan...basta ako nag-i-enjoy ako sa company mo. I respect your kindness that I won’t let myself to say things that’ll make your day set in a bad mood. I don’t want to misinterpret that kindness into something else. I don't even know what's in you that I keep on enjoying, I don't even know what's in me that you keep me in your life but all I know is that you are so special to me, so special that it's been a habit of me to send you a good morning greetings every single day, so special that I am more than willing to share my time with you anytime of the day."

"Oo nga eh, dami mo ngang message sa inbox ko. Thanks din. Uy, pasensya ka na pala hindi ako nakakasagot sa mga email mo nakiki-wifi lang kasi ako sa kapitbahay, nawawala-wala yung connection ko."

"Ganda ng status mo sa FB nung isang araw ah 'yung; 'The tongue has no bones, but it is strong enough to break a heart. So be careful with your words'."

"Ah yun ba? Sus, sa'yo galing yun eh kinopya ko lang dun sa isa mga email mo. Para lang 'yun sa mga taong mahilig magkalat ng kung ano-ano. Nagandahan lang ako kaya nirepost ko. Uy, sige na magpa-five na pala. Uwian na. Nagtext na si Gerry. Baka tumatawag na rin si Ma'm Stephanie diyan nakikita ko siya from here duma-dial sa phone, magalit pa 'yung wife mo pag masyadong matagal busy 'yang direct line mo, hala ka."

"Ha? O sige na, oo nga five o'clock na. Ingat ka pauwi. Bukas na lang. Salamat ulit. Bye for now."

"Sige ikaw din, ingat. O 'wag kang magtext mamayang gabi magkasama kami ni Gerry, FYI."

"Oo na, alam ko naman eh. At kailan naman ako nagtext sa'yo ng wala kang pahintulot  aber?"

"Hehe, sinisigurado ko lang. O bye na."

"Bye. I miss you."

"Sige na, bye."

"Sabi ko...I miss you!"

 "Ha? Same here. Bye."

"Okay. Bye." 

"Ingat ka". 

"Ikaw din". "

"Okay."