What makes you lonely

Ang kalungkutan at kapighatian ay bahagi ng ating buhay katulad ng pagkagalak at kaligayahan at ng tagumpay at kabiguan. Minsan kahit anong pilit mong magpakahinahon o mag-isip ng mga bagay na positibo hindi pa rin maitatanggi ang lungkot na nakikita sa ating mga mata. Kung maikubli mo man sa mga tao ang hapis at kalungkutan tiyak na sa pagsapit ng gabi o sa panahong ikaw na lang mag-isa mas mararamdaman mo ang kapighatiang ito.

Hindi masama ang paminsan-minsang pagpapakita ng kalungkutan, ang masama ay ang patuloy na hinahayaan  mo ang iyong sarili na malunod sa labis na kalungkutan. Ang lahat ng bagay ay may hangganan kabilang na ang ating pagdadalamhati ngunit kung mas ninanais mong yakapin ang kalungkutan hindi ka niya pakakawalan, kung patuloy mong hahagkan ang kapighatian malamang na tumungo ito sa hindi mo namamalayang desperasyon at depresyon.

Bakit ba malungkot ang tao?

Kawalan ba ng pera ba ang dahilan nito?

Kung gayon bakit ang mga mayayaman ay nakakaranas din ng parehong kalungkutan?

May iba't ibang dahilan ang kalungkutan hindi lang ito pera, hindi lang kayamanan, hindi lang karangyaan. Kung ito lang ang dahilan, sana walang mayaman na malungkot at walang dukhang masiyahin, walang mayamang nagpapatiwakal at walang mahirap na wagas kung makalahakhak.

Kung nakakaranas ka ngayon ng kalungkutan 'wag kang mag-alala hindi lang ikaw ang may ganitong nararamdaman, kung pakiramdam mo pasan mo ang buong daigdig sa bigat ng iyong problema pagmasdan mo ang iyong paligid at makikita mong mas maganda pa ang buhay mo kaysa sa iba.

Kung may problema ka, mayroon din ang iba pero kahit gaano pa man kabigat ang isang suliranin hindi pa rin ito dahilan para bawiin ang sarili mong buhay, lahat tayo ay dito papunta kaya 'wag muna magmadali.

Ano-ano ba ang dahilan para malugmok sa kalungkutan ang isang tao?

Ano-ano ba ang naghahatid sa kanya para makaranas siya ng labis na kapighatian?

Ang mga sumusunod ay ilang mga kadahilanan kung bakit ang tao'y nakararanas ng matinding lungkot. Kung malungkot ka ngayon malamang nasa ibaba ang dahilan kung bakit mo ito nararanasan at nararamdaman.

Sin - anuman ang estado mo sa buhay, mayaman ka man o mahirap kung mayroon kang guilt feeling sa nagawa/ginagawa mong kasalanan mararamdaman mo ang lungkot na ito at kahit na anong pagkukunwari o tamis ng iyong ngiting inihaharap sa mga tao hindi mo ito maitatago sa iyong sarili. Sa kadahilanang pagprotekta sa inaalagaang pangalan at dignidad o sa kahihiyang dulot nito kung sakaling mabunyag ang kasalanan ay pilit itong nililihim at pinagtatakpan. Sa kabila ng mga pagtatakip sa mga kasalanang ito, kung may konsyensyang natitira pa sa pagkatao mo ay makakaramdam ka ng kakaibang kalungkutan magpapahirap sa iyong kalooban.

Envy - minsan hindi namang maiiwasang makaranas ng inggit natural lang itong nararamdaman ng common tao; may mga tao pa ngang ginagawa itong motibasyon para magsumikap. Ang masama ay ang mayroon ka ng labis-labis na inggit sa katawan at kung mayroon ka nito hindi ka magiging masaya para sa ibang tao at para sa sarili mo mismo. Kung mayroon kang nakikitang ibang taong higit na nakaa-angat sa iyo; sa aspekto ng hitsura, sa yaman, sa talino, sa talento, sa galing, sa trabaho, sa sweldo, sa katungkulan, sa gadget at sa iba pa. Limitado ang iyong kasiyahan kung mayroon kang inggit sa katawan dahil kaiinisan mo ang bawat kilos, galaw at sasabihin ng (mga) taong iyong labis na kinaiinggitan, kasinungalingan para sa'yo ang bawat bibitiwan niyang salita, (kahit walang sapat na batayan) may bahid ng kalokohan ang kanyang pag-asenso o walang husay para sa'yo ang kanyang galing at talento dahil mas naghahari ang ispiritu ng inggit sa iyong puso. Ang pagkainggit na ito ay katumbas ng kalungkutan na isip lang natin ang may pakana.

Anger - it is an emotion that makes your mouth work faster than your brain.

Kakambal ng galit ang lungkot dahil hindi mawawala ang lungkot kung may galit ang iyong puso. Wala kang pagkakataong mag-isip ng matino, walang preno mong sasabihin ang anumang nais mong sabihin at hindi ka nag-aalala kung mayroon mang ibang taong masasaktan; malapit man ito sa'yo o hindi. Ito ang tanging emosyon na walang pagkakataong makapasok ang kaligayahan sa iyong puso kahit na kaunti, kahit pakunwari. Ang emosyong ito ang kadalasang nagpapahamak sa taong mayroon nito. Tandaang, hindi na natin maibabalik pa ang bawat salitang ating sasabihin, hindi madaling maghihilom ang anumang sugat na hindi kita sa balat at mag-iiwan naman ng parehong lungkot at galit ang taong iyong nasaktan. Sa panahong nararamdaman mong ikaw'y galit; kumalma, lumayo panandali, mag-isip at 'wag magdesisyon. Ang anumang aksyon at desisyong iyong ginawa sa oras na ikaw ay may labis na galit ay tiyak na magreresulta sa hindi maganda.

Worries - ang sobra-sobrang pag-aalala ay nakakaapekto sa ating pag-iisip na nagreresulta sa pagkabalisa ng isang tao. At ang mga alalahaning ito kung hindi mareresolbahan ay mananahan sa ating isipan at kung didibdibin ng husto isa ito sa pangunahing dahilan kung bakit nasasadlak sa kalungkutan ang tao. Ang labis na pag-iisip sa problema at ang pagkatakot na hindi ito maresolba, kung 'di kaagad maagapan ay patungo sa nakakapangambang depresyon; ito rin ang kadalasang dahilan nang mga taong ninanais na kitilin ang sariling buhay. Hindi kailanman dapat ipinagwawalang bahala ang depresyon (labis na lungkot) dahil ito ang panahong panay negatibong bagay ang pumapasok sa ating isip at puso. Hindi mo man pisikal na kitilin ang iyong buhay, unti-unti mo namang kinikitil ang lahat ng pag-asang ikaw ay sumaya at lumigaya. Walang pinipiling tao ang depresyon; ordinaryong tao man o sikat na personalidad, may kaya man sa buhay o salat sa pera 'pag mayroon ka nito higit na kailangan mo ng kaliwanagan at kaibigan dahil 'pag wala ka nito mas malamang mali ang bawat desisyong gagawin mo.

Frustrations - nakakalungkot ang bawat frustrations sa buhay, nakakalungkot na mabigo sa mga bagay na iyong pinangarap, inasahan, inasam at sinandigan at mas nakakalungkot kung ang frustration na ito ay sanhi ng isang malapit na tao sa puso mo. Maraming uri ang frustrations; kabilang dito ang pagluluksa, frustration sa pangarap, sa trabaho, sa plano, sa kaibigan, sa pamilya at sa pag-ibig. Mahirap masanay sa kaligayahan lalo't alam mong ito'y panandalian o pansamantala lang, mahirap mag-expect ng sobra-sobra lalo't isinara mo ang sarili mo sa anumang kabiguan, nakakadismaya na ang mga taong iyong inaasahan ang sila pa mismong magiging sanhi ng iyong kalungkutan.  Hindi masama ang maging optimism at positibo sa buhay pero sana 'wag nating ihiwalay ang reyalidad na hindi lahat ng gusto natin ay makukuha natin at may pagkakataong mabibigo tayo kahit gaano pa kapositibo ang iyong pananaw. Iba ang pesimist sa pagiging realist kaya dapat mayroon tayong second option o contingency/back-up plan kung sakaling hindi matupad ang iyong inaasahan.

Getting old - kung hindi mo tanggap na ikaw ay nagkakaedad na, malamang nakakaranas ka ng kalungkutan. Aayuda pa sa nararamdaman mong kalungkutan (dulot ng pagka-old age) kung narating mo ito ng marami kang hindi napagtagumpayan sa buhay; unsuccessful family, unsuccessful career, walang naging anak, tumandang binata/dalaga. Ang midlife crisis ay isang uri nito; minsan sa sobrang pag-absorb mo sa kalagayang ito ay bigla ka na lamang makakaramdam ng lungkot kahit walang sapat na kadahilanan. At dahil nga ang 'old age' ay katumbas ng pre-departure area sa isang paliparan may pangamba rin sila sa mas malapit na reyalidad nang pagpanaw ng kanilang mortal na katawan. Kung ikaw ay medyo bata pa at meron kang nakasalamuhang may edad na at may pagkamasungit malamang nakararamdam siya ng kalungkutan at bilang mas nakababata sa kanya dapat maunawaaan at maintindihan mo ang kanyang kalagayan.

Sa huli, ang pagiging masaya o pagiging malungkot ay palaging by-choice at sa pagpili mong maging masaya o malungkot maraming mga tao ang mahahawa mo sa buong araw. Good vibes sa ibang tao ang iyong ngiti at bad vibes naman ang pagsimangot mo. Ang minsang pagkalugmok sa kalungkutan dulot ng iba't ibang problema ay okay lang pero sana 'wag mong hayaan na panatiliin ito ng matagal sa puso mo, napakaiksi lang ng buhay kung masyadong magko-concenrate sa pagiging malungkutin mo. Mas kagiliw-giliw sa tao ang masiyahin at iniiwasan naman ang mga taong walang pakialam sa nangyayari sa mundo.

Aabangan..What may ease your loneliness.