Ang Aplikante

Maaga si Roweno gumising nang araw na 'yon.

Kanyang isusuot ang pinakamaganda niyang polo, pinakamatinong pantalon at ang kanyang kaisa-isang leather shoes.

Excited siya. Bakit nga ba hindi? E sa halos isang taon niyang pag-aapply sa kung saan-saang lupalop ng Kamaynilaan ngayon lang siya ipinatawag for interview ng kanyang posibleng maging employer.

Makati ang kanyang tutunguhin. Sa dami ng mga taong doon ang destinasyon, ikonsidera pa ang layo ng bahay nila sa Caloocan at sa siguradong masikip na traffic na kanyang kahaharapin kailangan talaga ay maaga siya.

Alas-sais pasado nang siya'y umalis ng bahay. Balak niyang magbus na lang dahil ayaw niyang makipagsiksikan sa masikip na MRT, tutal 9AM pa na naman ang schedule ng kanyang interview, aniya pa.

Maaga pa pero halos punuan na ang mga bus na dumarating.

Ilang bus din ang dumaan sa harap ni Roweno bago siya nakasakay. May kasikipan na ang bus na kanyang sinakyan ngunit mabuti't meron pa siyang naupuan. Sa may bandang gitna siya nakapwesto.

Gawing Cubao nang dumagsa ang mga pasahero, ayon sa mga bagong sakay sira raw kasi ang MRT. Sumiksik na hanggang sa dulo ng bus ang mga nakatayong pasahero. Parang sardinas na ito sa sobrang dami. Sa modernong panahon na halos pantay na ang karapatan ng babae at lalaki tila wala nang gentleman na mag-aalok ng upuan para sa isang babae.

Tila hindi komportable ang isang babae sa kanyang kinatatayuan, nasa gilid mismo ito ni Roweno na noo'y may nakasuksok na earphone sa kanyang tainga. Sa bawat hinto ng bus at bawat galaw ng mga pasaherong nagsisiksikan ngumingiwi ito at bakas sa mukha ang pagkaasiwa.

------

Masama ang pakiramdam ni Ivy ng umagang 'yon. Natapat pang number coding ang kanyang sasakyan ngayong araw kaya mapipilitan siyang magcommute. Kung hindi lang sana mahalaga ang gagawin niyang trabaho ngayong araw ay hindi na sana siya papasok. May mataas na katungkulan si Ivy sa isang malaking kompanya sa Makati.

Sa ganitong araw ay maaga siyang umaalis ng bahay gamit ang kotse upang hindi siya abutan ng alas-siyete ng umaga na start ng number coding. Pero dahil tila tinatrangkaso siya hindi niya nakuhang gumising ng mas maaga.

Sanay naman siya magcommute at kahit halos mag-iisang taon na ang huli niyang pagsakay ng MRT wala naman siyang reklamo dito tutal ilang metro lang naman ang layo pagkababa niya mula sa Ayala Station.

Ngunit hindi umaayon sa kanya ang araw na ito. Kasama ng iba pang mga pasahero'y napilitan si Ivy na bumaba ng tren. Maaga pa'y sira na naman ang MRT. Sa sobrang  dami ng nag-aabang na mga pasahero punuan ang lahat ng pampublikong sasakyan; FX, bus at kahit ang taxi'y pinag-aagawan.

Mapupuwersang sumakay ng bus si Ivy kahit halos bumagsak na siya sa kanyang kinatatayuan sa labis na pagkahilo subalit wala siyang ibang choice.

Halos panawan siya ng lakas nang makita niyang punuan ang mga bus patungong Makati. Labinglimang minuto na ang nakalipas nang siya'y nakasakay ng bus.

Tila hindi komportable si Ivy sa kanyang kinatatayuan, pinagpapawisan siya kahit malamig ang loob ng bus. Nasa gilid niyang nakaupo ang isang lalaking may nakasuksok na earphone sa tainga, may magandang kasuotan na tila aattend ng isang kasalan. Sa bawat hinto ng bus at bawat galaw ng mga pasaherong nagsisiksikan ngumingiwi si Ivy at bakas sa kanyang mukha ang pagkaasiwa.

-----

Kapansin-pansin na ang pamumutla ni Ivy. Nakita rin ito ni Roweno na komportableng nakaupo at tila walang pakialam.

Hindi na nakatiis si Ivy. "Mister, pwede bang makiupo? Kahit sa gilid mo lang medyo nahihilo kasi ako", pakiusap ni Ivy kay Roweno.

Umayos lang sa pagkakaupo si Roweno muling isinuksok ang earphone sa tainga at umaktong kunwa'y natutulog. Kahit narinig niya ang pakiusap ni Ivy siya'y nagbingi-bingihan.

"Ma'am dito na lang po kayo umupo..." boluntaryong pag-aalok ng isang lalakeng nakarinig ng pakiusap ni Ivy, tumayo ito at inalalayan ang babae sa pag-upo. Nasa bandang likuran ito ng kinauupuan ni Roweno.

"Salamat ha." sambit ni Ivy (habang inuusad ang sarili upang umupo) sa lalakeng mukhang sanggano pero may mabuting kalooban.

Napakalaking kaginhawaan ang naramdaman ni Ivy nang lumapat ang kanyang katawan sa upuan. Dahil masama ang kanyang pakiramdaman saglit lang ang binilang ay nakaidlip na siya sa bus samantalang si Roweno ay patuloy lang sa pakikinig gamit ang kanyang MP3.

Pasado alas-nuwebe na nang dumating ang bus sa Makati. Kung gaano kasikip ang bus higit isang oras lang ang nakararaan, ang siya namang sobrang iniluwag nito ngayon. Naunang bumaba si Ivy at sa sumunod na kanto'y bumaba na rin si Roweno.

Hindi gaanong kabisado ni Roweno ang building na pupuntahan, nakalampas pa nga siya sa kalituhan. Ilang pagtatanong pa'y narating na rin niya ang building kung saan naroon ang kompanyang magbibigay sa kanya ng magbubukas sa kanya ng oportunidad at magandang kinabukasan.

Nagbanyo muna siya. Inayos ang sarili, ang damit at ang buhok. Nagspray ng pabango. "Kailangan kong maging presentable." bulong niya sa sarili.

"Sir, kindly wait here for a while." sabi ng babaeng nag-assist kay Roweno matapos niyang sabihin rito na may schedule siya ngayong araw for an interview.

"This way sir..." matapos ang limang minuto'y natapos na ang kanyang paghihintay, itinuro sa kanya ng babae ang isang conference room kung saan siya iinterviewhin.

Bumuntong-hininga muna si Roweno bago pumasok sa kwarto.

"So you are Mr. Roweno Ortillano. The very gentleman Mr. Ortillano..." bungad na bati ng interviewer kay Roweno habang hawak ang kanyang resumé. Si Ivy Hernandez - head ng HR Department ng Florix Industries and Technologies.

Hindi inaasahan ni Roweno na ang taong mag-iinterview sa kanya ay ang taong pinagdamutan niya ng upuan sa bus kanina lang. Kahit malamig ang kwarto'y bigla siyang pinagpawisan. Hindi niya alam kung ano ang kanyang isasagot sa sarkastikong pagbati sa kanya ni Ivy.

Hiyang-hiya siya sa kanyang sarili. Gusto niyang lumubog sa kanyang kinauupuan.

Agad siyang tumayo at umalis, hindi na niya nakuha pang magpaalam sa sinumang nasa loob ng opisinang magbubukas sana ng oportunidad at magandang kinabukasan sa kanya.

Nakatungo niyang nilisan ang building.