Warat

i.
Nakalisik. Mga pares ng matang nasa loob

ng warat na tahanan, kapwa diwa at sikmura

ay kumakalam. Kumikislap ang bumbilya

sa tuwing nalalanghap ang aroma

ng kumukulong nudols, parang adik

na nagigiyang, nalilibang sa pagsinghot

ng puting usok. Haligi ng tahanang hilahod

sa pagkayod, ilaw na nag-aabang

sa grasyang kung dumalaw ay dinaig

pa ang siyam-siyam, mga supling

na sagana sa kuyumad,

nakahubad, nakatanghod.

Sa ilalim ng multi-milyong pisong halaga

ng overpriced na flyover, ang tahanan

ng maraming gutom sa pagkain at

pang-unawa. Na aasa at tsatsamba 
sa swerteng wala naman. At papalahaw 
ang sanggol na bubusugin ng 
hugas-bigas o ng kapeng 3 in 1, 
sasabay sa dagundong

ng dambuhalang tunog ng trak

na magpapaindayog sa atip ng 
mga pobreng maralita.

Bukas o sa makalawa, ang tahanan

ng mga timawa sa paningin

ng mga imbi at tampalasan

ay itutumba gamit ang koersyon

at kalupitan. May sisigaw ng

"Nais nami'y tahanan hindi karahasan!" o

"Ipaglaban ang karapatan sa tahanan!"

habang tumatanaw sa aleng

nanaog mula sa Benz na sedan.

ii.
Nakaismid. Sa beranda ng palasyong 
tahanang nababalutan ng pag-iimbot, 
ang limbas na mambabatas, sa 
palaboy na umaamot ng kapiranggot 
na awa, bubuntong-hiningang aabot 
sa kalangitan, hindi nilimusan.

Habang ang balakyot ay nakangising

tulad nang sa diyablo, maya-maya

pa'y hihilata, hihimlay sa 'di mabilang

na yamang nagmula lang naman

sa nahilaglag na buwis ni Juan.

Bundat na sa pagkain ngunit

'di makuhang mabusog, 'di makuhang

mamahagi. Humahalimuyak sa artipisyal 
na bango ang mabantot na pagkatao, 
humahalaw ng galak sa materyal na 
mga bisyo. Kasike na 'di na sisiya sa

anumang patawa o sasayaw sa

anumang musika o sasalamat sa

laksang mga biyaya.

Sa lilim ng tahanang may koleksyon

ng adornong ginto at rangyang kumakalso

sa matinong kamalayan, nagkukubli

ang kuting na takot sa alulong ng

karmang nagmumulto sa kanyang

panaginip, may malay man siya o

himbing. Ngunit tutuloy pa rin sa

pagsiphayo ang ulol na haring huwad

na naluklok sa kastilyong tahanan na

binasbasan ng (huwad ring) kapangyarihan.

iii.
Warat na tahanang lubos nang

napag-iwanan makalipas ang higit

sa 'sandaang taong kasarinlan. 
Winawagayway ang kalayaang palso 
at pilit. Yumayabong. Yumayabang. 
Ang katotohanan? Ang aking tahanan'y 
naliligaw, nakatengga sa karimlan at
naghananap ng kalinga, kaytagal nang 
dumaranas ng dalita at dusa.

Ngunit, aasa pa rin sa pagbabagong wala naman.

Sa bawat tilamsik ng laway mula sa lingkod-

bayang mandurugas ay parang asidong lalapnos

sa balat ng kanyang patay-gutom na biktima.

Sa bawat pilantik at kumpas ng kanyang

daliri at kamay, katumbas ay pagkalagas

ng sagradong buhay. Sa bawat bulong at

sipol ng makapangyarihang media

pagkasuklam ng banyaga sa mahal kong

tahanan ang tiyak na resulta.

Sa likod ng (inaabusong) luntiang halaman,

ginintuang pilapil at bughaw na karagatan,

ang malubhang halas na 'di maaninag

sa kanyang balat. At ang salarin?

Ang sa kanya'y nananahang palalong

ayaw magpaawat. Kahambugang

pumapaimbulog, pumapailanlang.

Hindi nahahabag kahit talos ng

kaawa-awa ang warat na tahanang

siglo nang lumuluha, sumasabay sa

pagtanguyngoy ng mga dakila at dukha.




Muli, aasa sa pangako ng pagbabagong wala naman.

 --------------------------------------------------------

Ang akdang ito ay ang aking lahok at pakikiisa sa taunang Saranggola Blog Awards.

Sa pakikipagtulungan ng: