Huwag mo nang itanong

Huwag mo nang itanong kung okay ako dahil alam mo namang hindi ako okay.

Huwag mo nang itanong kung masaya ako dahil hindi mo naman alam kung ano ang aking ikasasaya.

Huwag mo nang itanong kung bakit ako malungkot dahil hindi ka naman marunong tumanggap ng katotohanan.

Huwag mo nang itanong kung anong maitutulong mo dahil ikaw ang dahilan ng pagkalugmok ko.

Hindi pala sasapat na ituring ang isang kakilala na matalik na kaibigan.

Hindi pala dapat ibinibigay ang kagyat na pagtitiwala kung kanino lang.

Sanay naman akong maglakad nang mag-isa, muli na lang akong maglalakbay na kasama ang aking huwad na katalinuhan.

Sana naibigay mo sa akin ang tiwalang hinihingi ko noong unang pa lang pero katulad din nila binigo mo ako.

Katulad ka rin pala ng iba na may mapagkunwaring ngiti at ubod ng bait sa tuwing kausap at kaharap.

Ang isang lihim gaano man kaliit o kalaki kapag ibinulong kahit sa hangin asahan mo pagdating ng araw at sa panahong hindi mo inaasahan ay ilalantad sa liwanag ng kahihiyan.

Gusto kong sumambulat nang parang isang kanyon.

Gusto kong sumigaw gaya nang sa bulkan.

Gusto kong humagulgol tulad ng isang namatayan.

Ganunpaman, alam kong nariyan ka pa rin at handang makinig sa lahat ng aking sasabihin.

Marami pa ring salamat sa pagtanggap mo sa akin.

Simula sa araw na ito ituturing kong ang aking sarili na lamang ang aking matalik na kaibigan.

Tawagin niyo na akong makasarili.