Naisip ko lang na ang kalsada ay may koneksyon pala sa kalagayan ng tao…
May limang uri ng kalsada tayong nilalakaran; matubig, mabato, lupa,
aspaltado at sementado. At ang limang uri ng kalsadang ito’y maaaring
maihahambing sa tao o sa kanyang kalagayan sa buhay.
1. Matubig –
kalsadang hindi pa man umuulan ay baha na at lalo pang tumaas ito kung
may ulan, higit pa kung may bagyo. Bahang minsan’y lumalampas pa sa tao.
Ang kalsadang ito’y sumisimbolo ng mga mamamayang mahihirap, aba, mga
taong kinapos ang kapalaran na umulan o umaraw man ay may kinakaharap na
problema (tubig). Ang bahang hindi humuhupa ay ang pagkalugmok ng isang
tao sa tubig ng kahirapan, may pagnanais man siyang makaalpas mula dito
ay may iilang dahilan kung bakit ‘di niya ito kaagad magawa. Baradong
estero na pwedeng sabihing sumisimbolo ng korapsyon, mababang lugar na
maaring ihalintulad sa kawalan ng oportunidad at kawalan ng aksyon na
maaring sabihing walang pagsisikap mula sa mismong taong lumalakad sa
baha.
2. Mabato – kalsadang malubak at ‘di komportable ang
paglakad o pagbiyahe. Nasa bracket na ito ang mga taong nagsusumikap na
makaalis sa mahirap na sitwasyong kanilang kinalalagyan ngunit ‘di
madali ito para sa kanila dahil ang bawat pagkilos nila’y may lubak
(problema), bawat pag-apak nila’y kadalasan sila’y nasasaktan na
nagiging dahilan ng pagkaantala ng kanilang paglalakad. Depende sa taong
lumalakad dito kung hanggang saan at hanggang kailan niya kakayanin ang
mabatong kalsada upang makarating sa malupang kalsada.
3. Lupa –
kalsadang maalikabok kung tag-init at maputik naman ‘pag umuulan na
kung minsan ay nakararanas din ng baha. Ang kalsadang ito’y mga
mamamayang masisikap at may matinong trabaho ngunit dahil sa init ng
araw (pagkahumaling sa 'di gaanong mahalagang bagay) idagdag pa ang
panaka-nakang alikabok ay lumalabo ang daang kanyang tinatahak. Sa
pagsapit ng tag-ulan kung ‘di nakapaghanda ay mabagal at mahirap ang
paghakbang. Bagama’t mas komportable ang paglalakad dito kumpara sa
matubig at mabato hindi naman nangangahulugang madali kang makakarating
sa gusto mong destinasyon. Ang init ng araw at ang ulan ay dapat na
pinaghahandaan.
4. Aspaltado - kalsadang komportable at mabilis
kung lakaran pero vulnerable naman sa baha dahil madaling mabutas. Kung
susuriin okay naman ang aspaltadong kalsada almost perfect na ito ‘wag
lamang palaging maulan dahil katagalan ay magkakabutas at madidelay ang
paglalakad. Mahahalintulad sa mga taong medyo nakakaangat na sa buhay.
Hindi na matubig, hindi na mabato at hindi na malupa ang kanilang
paglalakbay – may mga bahaging malubak na ‘di naman kayang iwasan dahil
darating talaga ang ulan kahit anong gawin. Sa kalsadang ito hinuhulma
ang isang tao kung paano niya i-handle nang matagal ang paglalakad sa
komportable na kung kanyang mapapabayaan at tuluyang mabubutas maaring
bumalik siya sa kung saan siya nagmula.
5. Sementado – kalsadang
matibay at matatag. Mabilis ang paghagabis kung saang lugar mo man nais
magpunta. Kabilang na rito ang mga taong maalwan (mayaman) na ang
pamumuhay. Bagama’t may katigasan ang kalsadang ito, ito naman ang
sumisimbolo ng tikas ng mga taong nasa ganitong estado. Samantala ang
pagtakbo ng sobrang bilis ay minsang nagreresulta sa kapahamakan. Ang
paglalakad sa sementadong kalsada ay ‘di assurance na habangbuhay ito
maari kasing may bahagi ng kalsada na hindi matibay ang pundasyon na
magreresulta sa pagguho kung ‘di maagapan.
Saan ka mang kalsada
naglalakad, saan ka mang bracket nabibilang – lahat naman ito ay may
dulo o hangganan. Hindi (gaanong) mahalaga kung matubig, mabato, malupa,
aspaltado o sementado ang iyong ginamit na kalsada dahil higit na
mahalaga ay nakarating ka sa iyong pupuntahan ng ‘di ka nandaya o
nang-agrabyado ng tao.
Ikaw, saang kalsada ka naglalakad?
Nasa lupa lang ako naglalakad. Sana balang araw, makalakad din ako sa sementadong daan. :)
ReplyDeletesementado
ReplyDelete