- author unknown
Headline: Isang araw ng Mayo may isang beterano, batikan, walang takot, astig, matapang at umaapaw sa kumpiyansang journalista ang binugbog ng isang pumpon ng mga siga sa pamumuno ng isang
Mayo nga pala panahon ng mga piyesta, lahat ng uri ng tao ay nakipiyesta sa
Panahon din ng Sagala kaya pala pumarada ang mga taong maangas, maiinit ang ulo at hindi alam ang depinisyon ng pasensya. Walang sinabi ang Reyna Elena sa laki ng ginawang kontrobersya.
Malapit na rin ang Tag-ulan kaya’t biglang bumuhos ang mga gulpihan na walang sinasanto kahit sino ang tamaan. Kahit isa lang ang biktima ay higit pa ang espasyong nakuha sa tuwing may nasasalanta ng bagyo.
Habang ang Pinas ay binu-bully ng dambuhalang Tsina heto ang
isang balitang pumaimbulog sa lahat ng klase ng komunikasyon at impormasyon;
nag-trending ika nga. Diyaryo, Radyo, Telebisyon (lokal at internasyonal), sa
tindahan, sa parlor, sa kanto, Facebook, Twitter, opisina at ngayon paksa sa
aking blog (sasawsaw na rin ako, bwahaha). Kung karamihan nga sa mga tsismis ay
gawa-gawa lang ng mga artista ay pinag-tsitismisan pinag-uusapan lalo pa
itong eskandalong kinasasangkutan ng malalaking tao na daig pa ang maliliit na
tao ng lipunan, ng mga taong mga edukado pero daig pa ang walang pinag-aralan
sa gawi at kilos, ng mga taong popular pero daig pa ang mga nalaos sa pinaggagawa-gawa
na nais lang ay kontrobersiya, ng mga taong may sapat na pag-iisip pero higit pa sa sinto-sinto sa ipinakitang asal, ng mga taong may sapat na gulang pero mas masahol pa sa mga musmos ang ipinamalas na pag-uugali.
Ang tatapang nila! Isang senior citizen ang pinagtulungang
gulpihin; lumilipad ang mga tadyak, braso, kamao at mga malulutong na mura! (Ba’t
‘di na lang sila nagsundalo at lumaban sa mga rebelde?) Ang pinag-ugatan: ‘di
magandang serbisyo ng Cebu Pacific. Alam na natin na hindi maganda ang serbisyo
ng airline na ito pero sapat na bang dahilan ito para mang-alipusta ng isang
empleyada? May mababago ba kung ikaw ay magtatatalak na parang putang inagawan
ng kliyente? Ipagpalagay na nating may pagkukulang ang panganay na Tulfo, dapat
ba na ang bayad dito ay ang walang humpay na panununtok at paninipa? At kung hindi kaagad
naawat ay ano pa kaya ang mas malalang nangyari? Paano kung sa ordinaryong
taong tulad ko, mo o natin nangyari ang ganoong sitwasyon? At sino ba ang
maituturing na biktima dito kung walang video? Isa pang nakakainis na isipin ay
ang tila tuod na pagkilos ng airport security ganundin ang management ng paliparan.
Bakit?
- Walang CCTV – mabuti pa ang mga maliliit na internet/computer shop may high definition na CCTV (tapos magrereklamo tayong napabilang ang NAIA sa world’s worst airport)
- Hilaw na aksyon ng NAIA management – nakita nang parang inutil ang mga security wala man lang ginawa at gagawing aksyon para mapabuti ang seguridad
- Walang opisyal na pahayag ang buong pamunuan ng NAIA patungkol sa insidente
- Walang koordinasyon sa mga otoridad at hinayaang ang buong Pilipinas ay manghula sa tunay na nangyari
- Matagal ng problema ang off-load luggage ng mga pasahero ng iba’t ibang airline pero walang ibinibigay na sapat na impormasyon ang mga pasahero sa kung anong nangyari sa bagahe
- Ang mahal ng Terminal Fee (konek?)
Sa kabilang banda, ang pangalang Tulfo ay synonymous na sa mga salitang Astig, Bastos, Matapang, Barumbado, Walang Takot at Kumakasa. Tila walang inuurungan ang mga Tulfo at lahat ay kanilang tinutuligsa basta't hindi niya gusto ang karakas ng ugali mo. Ngunit dumadating talaga ang pagkakataong mayroon kang makakatapat gaano ka pa kayaman, katapang at kaangas. Mainit na ang sitwasyon at lalong nagpainit ang "pagsalya" ni Mon Tulfo kay Claudine at pagbira umano kay Raymart. At nangyari na nga ang naganap. Nasaktan ang mama, mukhang binatilyong ginulpi ng mga siga sa kanto. Bagsak ang Pride. Windang ang mga Tulfos at nagbantang reresbak! Sa halip na kumalma na muna dahil nakasampa na ang kaso 'di nagpapigil at muling umulan ng maanghang na mura. Naghamon, nagbanta, nanakot. Astig talaga. Habang mainit pa ang isyu at walang nagpapakumbaba ay patuloy na magpapatutsadahan at mag-aakusahan ang magkabilang panig at tayo'y aliw na aliw sa pag-abang sa susunod na mangyayari parang teleseryeng laging aabanganan at susubaybayan. Walang dapat panigan dahil wala naman akong kaugnayan sa kanila, nais ko lang maipunto na hindi kailanman maitatama ang mali nang nagawa. Sana lang lumabas ang matatapang sa panahon ng digmaan; digmaan laban sa kahirapan, digmaan laban sa katiwalaan, digmaan laban sa abusado...sige na nga digmaan laban sa Tsina.
Ang tapang ay nararapat lang na nilulugar hindi ito ginagamit
sa kung saan-saan lang lalo’t maglalagay ito sa pangalan mo sa isang alanganing
sitwasyon. Pagkatapos ipakita ang tapang at kaastigan…ano na ang nangyari? Basag
na mukha, basag na ego, basag na pangalan. Hindi na maibabalik pa ang nangyari
kahit na anong gawin pero sana nagkaroon ito ng isang magandang aral sa
magkabilang panig. Karagdagang pagtitimpi/pasensya sa panig ng mga Santiago at kaunting
pagpapakumbaba at pagpapakita ng respeto sa damdamin ng ibang tao (ordinaryong
tao man o hindi) kay Mon Tulfo. Minsan katapangan din ang umaatras sa isang laban.
Huwag magdesisyon kung mainit ang ulo
magdadala ito sa kapahamakan; ilang tao na ba ang nakapatay, napatay,
nakulong o nawalan ng pamilya dahil
nagpadala sa init ng ulo? Kung isa kang matapang na tao laging tatandaan na
mayroon ding matapang na maaring higit sa tapang mo at kung mamalasin baka
magbuwis ka ng buhay dahil mas nangibabaw ang init ng ulo at nakinig sa bulong
ng ispiritung may buntot at sungay. Maari ding ipakita ang katapangan sa ibang paraan, hindi lang sa bugbugan.
No comments:
Post a Comment