Déjà Vu

Kagyat na tumanyag at nawindang
ang Pilipinas, dalawampung taon
na ang nakararaan
hindi dahil sa lider na disiplinaryan,
o matitikas na kanyang mga batas.
‘Di dahil sa pag-usbong ng kaunlaran,
o sa pag-usad ng bansa
sa larangan ng medisina,
teknolohiya o ng agham,
kundi dahil sa isang “bagong bayani”
na kikitlin ang buhay sa
teritoryo ng dayuhan.

Dalawampung taon na ang nakararaan
nang bitayin si Flor, hindi dahil
sa brutal na kasalanan
o sa pag-alagwa ng kanyang sanidad
sa kabila ng kahirapan,
hindi dahil sa pagpaslang ng
kanyang kaawa-awang kababayan
o ng paslit na isinakripisyo
upang siya’y mahusgahan.
Binitay si Flor dahil sa paghahanap
ng mailap na kaunlarang
‘di niya mahagilap sa bansang
kanyang kinamulatan.  

Nahimlay si Flor na patuloy
na nananawagan sa katarungang
ipinagkait ng pamahalaang
araw-araw ay manhid at inutil
sa iyak at sigaw ng
kanyang kababayan.
- - - - -
 

Muling tumanyag at nawindang
ang Pilipinas, makalipas ang
dalawampung taon,
‘di dahil sa mga suwail at sutil
na mga “disiplinaryan”,
o sa binabalahura at binabarubal
na matitikas na mga batas,
‘di dahil sa nabalahong kaunlaran,
o sa ‘di sa pag-usad ng bansa
sa larangan ng medisina,
teknolohiya o ng agham,
kundi dahil isang “bagong bayani”
na nahatulang kitlin ang buhay
sa teritoryo ng dayuhan.

 

Dalawampung taon (muli) ang nakalipas
nang mahushagan ng
kamatayan si Mary Jane,
hindi dahil sa brutal na kasalanan,
o sa pag-alagwa ng kanyang
sanidad sa kabila ng kahirapan,
hindi dahil sa pagbitbit ng
drogang ipinanggatong sa apoy
ng kawalang katarungan
o ng pagngasab sa kakarampot 
na barya upang maibsan ang kagutuman.
Kundi dahil sa paghahanap
ng mailap na kaunlarang
‘di niya mahagilap sa bansang
kanyang kinamulatan.  

Hinatulan si  Mary Jane na patuloy
na nananawagan ng katarungang
ipinagkait ng pamahalaang araw-araw
ay manhid at inutil sa iyak at sigaw ng
kanyang kababayan.
(Bagong Bayani man o nasa sariling bayan)