Iniwan Kita

 

Iniwan kita.
Aminin ko man o hindi – para itong sinadya.
Ngunit heto ako susubukang pulutin ang mga naiwan sa lapag
hindi man mabubuo pa ang mga nabasag,
hindi man maibabalik pa ang nakaraan,
hindi man makasalamuha ang mga nawalang kaibigan – ako’y magpapanday nang muli.
Hindi bago, hindi kakaiba. Ngunit ang pagmamahal ay naroon pa rin.

Tila nangangapa pa sa lugar na dati kong tahanan,
Naliligaw sa kalsadang dati kong pinapasyalan.
Hinahanap ang mga kasabay noong masaya sa bawat tinta na lumalabas sa pluma – may aral man ito o walang halaga.

Sa susunod, kukwentuhan na kita.
Susubukan kong sumabay at magbahagi ng istoryang magnanakaw ng iyong oras kahit sandali.
Ibubulong ko ang karanasan at kathang-isip.
At hindi mo mababatid kung alin doon ang totoo sa panaginip.