Unang Iglap: Sorpresa
Namintig ang aking dalawang
paang nakaharap sa pintuan ng aming kwarto.
Hindi ko makuhang kumatok o
ipihit ang doorknob ng pinto.
Kung gaano ako kasayang
umuwi ng maaga galing sa opisina upang sa isang sorpresa ay ganoon naman ang
bigat ng dibdib na akin ngayong nararamdaman.
Ikalimang anibersayo ng
aming kasal ni Dianne ngayong araw.
Hawak ko ang sorpresang
'sang dosenang bulaklak sa kanang kamay at isang malaking Toblerone na
tsokolate sa kaliwa.
Bihira ko itong gawin. Sa
katunayan hindi ko na maalala kung kailan ko ito huling ginawa.
Hindi naman kasi ako sweet
gaya ng ibang mga asawang lalaki.
Hindi ko ugaling ipakita ang
pagmamahal na nararamdaman ko kay Dianne pero hindi ibig sabihin no'n naglaho
na ang sinumpaang pag-ibig namin sa isa't isa limang taon na ang nakararaan.
Kung hindi nakunan si Dianne
apat na taon na sana ang panganay namin. Subalit dahil sa kaabalahan sa trabaho
hindi na nasundan pa ang kanyang pagbubuntis. Bilang supervisor ng isang BPO
madalas nasa night shift ang trabaho ko. Maraming beses na niya akong
kinumbinsing lumipat ng trabaho pero hindi ko sinubukan. Higit sa dose oras na
wala ako sa bahay at madalas tuwing nasa bahay naman ako'y mas lamang pa ang
inilalagi ko sa pagtulog kaysa pag-uusap naming mag-asawa.
Magkasama kami sa iisang
bahay ngunit halos wala na kaming komunikasyon.
Akala ko ay okay lang 'yun
kay Dianne.
Akala ko'y wala kaming
problema.
Akala ko'y naiintindihan
niya ang sakripisyo ko para sa pamilya.
Datapwat nitong nakaraang
buwan ay pansin ko na ang malamig na pakikitungo niya sa akin. Ang dating
malambing na si Dianne ay tila naging masungit. Naisip ko lilipas din 'yan
tulad ng paglipas ng kayang sungit sa tuwing siya'y may buwanang dalaw.
Kaya naisip ko siyang
sorpresahin sa araw na ito. Siguro buong akala niya nakalimutan kong anibersayo
ng kasal namin ngayon.
Ikatutuwa niya ang dala kong
rosas at tsokokate.
Ikatutuwa niya ang pagiging
maalalahanin ko.
Ikatutuwa niya ang sorpresa
ko.
Tila nakapako sa sahig ang
aking dalawang paa sa mga boses na aking naririnig. Hindi ko ito maihakbang o
maiangat man lang. Namanhid. Tulad ng mga pakiusap ni Dianne sa akin.
Halinghing at ungol mula sa
aming kwarto ang pumupunit sa katahimikan ng hapon.
Sa kagustuhan kong
makapaghatid ng isang sorpresa, ako ang siyang nasorpresa.
- - - - -
Ikalawang Iglap: PM
"Tangina pare. Hindi mangyayari sa akin 'yan! Sa itsura kong ito
hindi ako kayang ipagpalit ni Noemi sa kahit sinong lalaki." si Andrei ang nagsasalita.
Kausap niya ang barkadang si Joed at Kevin na nagkataong pareho ang dinadalang
problema.
Tulad ng dati, sa inuman
nag-uusap ang magkakabarkada at doon magsisiwalat ng kanya-kanyang problema,
biruan, yabang at hinaing sa buhay sa oras na sumapi na ang ispiritu ng alak.
"Kahit ilang beses na akong nahuling nangchi-chicks ni Noemi, okay
lang 'yun sa kanya palagi niyang pinatatawad ang sorry ko."
Malakas ang loob ni Andrei
na magyabang sa mga barkada. Mabait naman kasi si Noemi. Hindi katulad ng ibang
mga babae na hindi ka na makakahirit pa ng isang pagkakataon kung ikaw ay
nagkasala.
Magtatatlong taon na silang
nagsasama ni Noemi. Kahit sakit ng ulo ni Noemi sa Andrei hindi niya magawang
iwan ang lalaki, responsable naman kasi at good provider ng pamilya si Andrei.
May isa silang anak si Kurt - isang taon na ito sa darating na Hunyo.
Pasado alas diyes na nang
matapos ang inuman.
Pagkatapos maghilamos at
magtoothbrush ay diretso na si Andrei sa kuwarto nilang magkalive-in. Hihiga na
sana siya upang matulong nang mapansin niyang may ilaw ang netbook ni Noemi na
kasalukuyang humihilik katabi ang kanilang anak na si Kurt.
Wala siyang planong basahin
ang kung anuman ang makikita niya sa monitor ng netbook, ang gusto niya lang ay
i-power off ito at hugutin mula sa pagkakasaksak sa kuryente.
Isashut down na sana ni Andrei
ang netbook ngunit hindi niya naiwasang basahin ang PM sa Facebook ni Noemi
mula sa ex-BF nitong si Paul John.
Paul John: Siguro mas okay
kung gumawa tayo ng bogus account sa FB. Alam mo na, mas okay nang nag-iingat
tayo mahirap nang magkaproblema tayo baka one of these days, accidentally
mabasa ni Andrei ang mga messages natin. I don't want to be the cause of your
problem 'coz all I want is you to be happy. We both know kung saan tayo lulugar
pero sana mas madalas pa ang pagkikita natin. I have no problem yet kasi next
year pa uuwi si Tina from Hong Kong kaya I have all the time to spend it with
you. Just be careful. Alam ko hindi madali itong ginagawa natin and you are
sick and tired with your philanderer husband hayaan mo once na dumating si Tina
sasabihin ko na sa kanya na maghiwalay na kami, na I don't love her anymore, na
meron nang ibang babaeng espesyal para sa akin. At ikaw 'yun.
Paul John: Still there?
Paul John: Honey?...
Sa mga nabasa ni Andrei,
biglang-bigla nawala ang kanyang pagkalango sa alak.
- - - - -
Ikatlong Iglap: CCTV
Hindi sa wala siyang tiwala
sa kanyang asawang si Zyra kaya siya nagpalagay ng CCTV sa bahay. Batid rin
naman niyang walang ibang lalaking pumapasok sa kanilang bahay dahil kung
mayroon ay matagal na itong isinumbong ng pamangking si Fely na nagsisilbi ring
maid ng pamilya.
Talamak kasi sa kanilang
subdivision ang nakawan at akyat-bahay at ito talaga ang pangunahing dahilan
kung bakit nagpainstall ng CCTV si Nathan. Bago lang silang mag-asawa,
magdadalawang taon pa lang at halos isang taon pa lang sila sa bagong bahay
nila sa Crescent Village sa ParaƱaque.
Maganda ang kanilang bahay.
Dalawang palapag na may tatlong kwarto. Eksakto lang sa kanilang mag-asawa at
sa kanilang isang anak. Dati silang taga Kawit, Cavite ngunit dahil laging late
sa pinapasukang opisina sa Makati pumayag na rin silang kumuha ng bahay sa
naturang subdivision sa rekomendasyon ng kumareng si Carmi.
Dahil matalik na magkaibigan
ang asawang si Zyra at ang dalagang si Carmi madalas na nagpupunta ang huli sa
bahay. Classmate ni Zyra si Carmi noong nasa kolehiyo pa sila. Si Zyra ay
graduating student nang mabuntis ni Nathan samantalang si Carmi ay nakatapos ng
pag-aaral at ngayo'y may magandang trabaho bilang interior designer sa
developer ng kanila ring subdivision.
Simula nang mabalitaan ni
Nathan na may niloobang bahay sa kanilang lugar, walong bahay mula sa kanilang
kanto ay hindi siya mapakali. Ayaw niyang malagay sa panganib ang pamilya, ayaw
niyang mauwi sa wala ang kanyang paghihihirap at pagsisikap. Kasabay ng paghahanap
niya sa kompanyang mag-iinstall ng CCTV sa kanyang bahay ay ang pagbili niya ng
lisensyadong baril na. 45 caliber.
Pinili niya ang CCTV na
mayroong link sa internet para kahit saan siya mapunta ay mamomonitor niya ang
kalagayan ng bahay at ng pamilya na rin.
Lunes. Alas diyes ng umaga
sa opisina.
Unang araw na nainstala ang
CCTV sa bahay nila Nathan. Itinawag lang ito sa kanya ng manager ng CCTV
company na kanyang kinontrata. Bukod sa isang CCTV na nakaposisyon sa gate ng
kanilang bahay, walong camera pa ang nakakalat sa loob ng kabahayan kabilang na
ang isa sa loob ng kanilang kwarto.
Alam ni Zyra na may bagong
CCTV na sa bahay nila ngunit hindi niya alam na ito'y gumagana na at nakalink
sa internet.
Sabik na binuksan ni Nathan
ang kanyang computer.
Binuksan ang link ng CCTV ng
kanyang bahay sa isang website.
Nakita niya ang kanyang
asawa sa monitor.
In high definition.
Nasa kanilang kwarto ito.
May kahalikan. Nakahubad.
Kasama ni Zyra ang kanyang
bestfriend na si Carmi. Nakahubad rin.
Napailing si Nathan sa
nakita.
Nais niyang umiyak.
Naalala niya ang bagong bili niyang baril. Balak
niyang mag-undertime upang umuwi ng maaga.
May pakinabang ang CCTV sa
bahay.
Pati sa buhay.
Medyo naasiwa ako dun sa pangatlo. Ganito siguro ang pakiramdam ng mga straight kapag nakakarinig o nakakabasa sila ng homosexual stories... *hahaha* Ang weird...
ReplyDeleteI can't say na may sympathy ako kay Andrei. Karma niya yun. *hmpf*
Pero dun sa unang iglap, grabe solid saksak sa puso't kaluluwa. :'(